2023
„La 24an de septembro 2023, la Akademio aprobis la 10an Oficialan Aldonon al la Universala Vortaro, kun 420 novaj radikoj kaj 832 novaj vortoj aŭ plurvortaj terminoj kaj iliaj difinoj. Voĉdonis 41 akademianoj el 45 (91%), 32 aprobis (78%), 4 voĉdonis kontraŭ kaj 5 sindetenis.“
La Akademio de Esperanto prezentas en tiu ĉi Deka Oficiala Aldono 420 radikojn kaj 832 vortojn aŭ plurvortajn terminojn, kiujn ĝi decidis aldoni al la Universala Vortaro, t.e. oficialigi. Post tiu aldono, la Akademia Vortaro tiel konsistos el la origina Universala Vortaro kaj dek Oficialaj Aldonoj.
La unua renkonto inter esperantistoj tre ofte komenciĝas per interŝanĝo de informoj pri la lokoj, kie ili kaj iliaj familianoj loĝas aŭ naskiĝis, pri ilia genta aŭ landana aparteno, kaj pri la lingvoj, kiujn ili lernis denaske aŭ nun scipovas paroli. Surbaze de tiu realo povas ŝajni surpriza la fakto, ke la Universala Vortaro enhavas relative malmulte da propraj nomoj pri geografio, kaj ke ĝia paletro de nomoj por gentoj kaj lingvoj estas ankoraŭ modesta kompare kun la vasta kanvaso, sur kiu evoluas la nuntempa lingvouzo. La jena Oficiala Aldono volas ŝanĝi tiun situacion kaj fiksi la formon de multaj tiaj vortoj surbaze de raciaj principoj kaj de uzo konstatebla ĉe bonaj aŭtoroj.
Sed la intereso de tiu ĉi dokumento kompreneble ne limiĝas al la faciligo de sinprezentaj konversacioj. Sur la geografia tereno ĝi starigas detalan mapon de la aktuala mondo kaj evidentigas gravajn rilatojn inter gentoj, landoj kaj lingvoj. Ĝi ebligos paroli pri la ĉefaj montoj, maroj, riveroj, insuloj kaj lagoj per nomoj ekde nun oficialigitaj. Ĝi ankaŭ atestas la rilaton inter lingvoj kaj lingvofamilioj, la historian evoluon de landoj nuntempaj kaj antikvaj, kaj skizas la administran dividon de multaj landoj en regionojn aŭ alinomajn landerojn. Kaj preter la aro da elementoj, kiujn oficialigas la Aldono, ĝi volas montri per ekzemploj la ĝeneralajn principojn aplikindajn ĉe ĝusta esperantigo de pliaj samspecaj vortoj.
Nomoj de gentoj aŭ landanoj (vidu la postan atentigon pri la rilato inter tiuj du konceptoj) kiel anglo, franco, germano, hispano kaj ruso jam estas Fundamentaj, kaj el tiuj eblas formi la landnomojn Anglujo, Francujo, Germanujo, Hispanujo kaj Rusujo. Same Fundamentaj estas la kontinentonomo Eŭropo kaj la urbonomoj Berlino, Bulonjo, Londono, Nov‐Jorko kaj Parizo, kiel detalite en la parto B de la 1‐a Listo de la Sepa Oficiala Aldono. La Oka Oficiala Aldono el la jaro 1974 plie oficialigis 32 landnomojn kaj 15 landanonomojn (tamen sen difinotekstoj) kaj krome la nomojn de kvar kontinentoj, unu maro kaj du oceanoj (kun difinotekstoj kaj tradukoj en ses naciajn lingvojn). La Naŭa Oficiala Aldono el la jaro 2007 poste oficialigis la nomojn de la du polusaj regionoj kaj du pliajn landnomojn.
La Akademio de Esperanto aperigis en la jaro 1989 dokumenton kun la nomo “Listo de Normaj Landnomoj” (Oficialaj Informoj de la Akademio de Esperanto, n‐ro 9), kiun ĝi anstataŭigis en la jaro 2009 per ĝisdatigita kaj reviziita “Listo de Rekomendataj Landnomoj” (Oficialaj Informoj de la Akademio de Esperanto, n‐ro 11 – 2009 04 15). Tiu lasta dokumento enhavas nomojn por ĉiuj 192 tiam ekzistantaj membroŝtatoj de la Unuiĝintaj Nacioj. La Deka Oficiala Aldono nun oficialigas ĉiujn el tiuj landnomoj, kiuj ankoraŭ ne estis oficialigitaj, kaj aldone la nomon de 193‐a membroŝtato (Sud‐Sudano), kiu sendependiĝis en la jaro 2011. La Akademio faras tiun elpaŝon konstatinte, ke la antaŭaj Akademiaj Rekomendoj kontribuis al firmigo kaj unuecigo de la lingvouzo, kaj ke la tempo nun estas matura por plena oficialigo.
Per la Deka Oficiala Aldono la Akademio oficialigas ankaŭ la nomon de la plejparto de urboj, kie iam okazis Universala Kongreso. Ĝi faras tion konstatinte, ke tiuj urbonomoj firme enradikiĝis en la reala lingvouzo, kaj agnoskinte, ke la Esperanta geografio kelkfoje posedas trajtojn, kiuj distingas ĝin disde la kutima tutmonda geografio.
Estas menciinde, ke la Deka Oficiala Aldono sekvas la modelon de la Naŭa Oficiala Aldono, en kiu ĉiuj difinoj estas verkitaj nur en Esperanto, sen tradukoj en naciajn lingvojn. Ĝi nur escepte provizas difinojn por elementoj jam antaŭe oficialigitaj. La Akademio konsideras la eblon estonte aldoni difinojn ankaŭ al la geografiaj nomoj entenataj en la Fundamento kaj en antaŭaj Oficialaj Aldonoj, laŭ la kriterioj de la jena dokumento. Estas notinde ankaŭ, ke la Deka Oficiala Aldono je la unua fojo oficialigas kelkajn plurvortajn kombinaĵojn (kiel la Ruĝa Maro kaj la Roma Regno), kiuj havas valoron de propra nomo.
La Direktoro volas aparte danki al la membroj de la Sekcio pri la Ĝenerala Vortaro, kiuj per sindona laboro kaj konstruaj komentoj senlace kontribuis al plibonigo de la dokumento.
La Deka Oficiala Aldono estis aprobita de la Akademio la 24‐an de Septembro 2023. Voĉdonis 41 el 45 Akademianoj (pli ol du trionoj). La limo de aprobo estis do 21 jesaj voĉdonoj (duono el ĉiuj voĉdonintoj). La dokumento ricevis 32 jesajn, 4 neajn kaj 5 sindetenajn voĉojn. Sekve estas oficialigitaj ĉiuj 420 radikoj kaj 832 vortoj aŭ plurvortaj terminoj kun siaj respektivaj difinotekstoj.
La Direktoro de la Sekcio pri la Ĝenerala Vortaro, Jesper Lykke Jacobsen
Pli‐malpli ĉiuj popolnomoj apartenas al unu el la du kategorioj: gentobazaj popolnomoj kaj landobazaj popolnomoj.
La nocio “gento” estas malfacile difinebla de scienca vidpunkto. Eĉ se oni alprenas la vastan difinon de “homgrupo kun difinitaj historiaj kaj kulturaj tradicioj”, estas malfacile difini, laŭ kiuj objektivaj kriterioj iu homo apartenu aŭ ne apartenu al tiu grupo. Kaj estas malfacile pravigi, kial por iuj el tiaj homgrupoj ekzistas en Esperanto aparta nomo por montri al ties anoj, kaj por aliaj ne.
En tiu ĉi dokumento, ni uzas la vorton “gento” en vasta senco, agnoskante ke laŭ iuj preferoj kaj en certaj kuntekstoj oni povas distingi tiun vorton de la rilata termino “etno”. Same, la nocioj “popolo” kaj “nacio” havas signifojn apudajn al tiuj de la ĵus menciitaj terminoj. Por nuntempe ekzistanta, politike sendependa kaj internacie rekonata teritorio ni plejofte uzas la vorton “lando”, kvankam en iuj situacioj oni povas paroli pri “regno”, “ŝtato”, “princlando” aŭ alio.
En la historio de lingvoj antaŭ Esperanto multaj popolnomoj aperis antaŭ la rilataj nomoj de landoj nun ekzistantaj, kaj iĝis nomdona elemento por formiĝantaj landoj. Ofte oni nomas tian nomdonan genton la “ĉefgento” de la lando nomita laŭe. Esperanto enprenis multajn landnomojn laŭ tiu skemo (Skotlando, Grekujo, Egiptujo, Japanujo), kaj ankaŭ la rilata vorto “ĉefgento” troviĝas en antaŭaj Akademiaj decidoj, kiel la Naŭa Oficiala Aldono. La termino “ĉefgento” cetere estas pure konvencia kaj tute aparte permesas konkludi, nek ke tiu gento nun konsistigas (aŭ eĉ iam konsistigis) la plimulton de la loĝantaro de la koncerna lando, nek ke ties (realaj aŭ supozitaj) trajtoj senŝanĝe konserviĝis tra la historia evoluo.
Notindas, ke la nomoj de kelkaj, eĉ tre antikvaj, gentoj ne donis nomon al regno, aŭ tia regno ekzistis, sed en iu historia periodo malaperis aŭ dividiĝis en kelkajn regnojn (hebreoj kaj filiŝtoj de antikveco; frankoj; gaŭloj; poloj en la periodo, kiam Pollando ne ekzistis kiel aparta ŝtato; prusoj post la malapero de Prusujo; jugoslavoj ktp).
Se la popolnomo estas gentobaza, tiam ĝi ofte konserviĝas tra la ŝanĝiĝoj en la konsisto de la popolo kaj refasonado de la mondmapo, dum la koncerna lando povas esti tute alia ol origine. Por tiaj popolnomoj la lingvaj rimedoj de Esperanto permesas distingi apartenon al la nomdona popolo de la lando disde landaneco. Ekzemplo de tia rigora, gentobaza uzo troviĝas jam en la Ekzercaro:
„Germanoj kaj francoj, kiuj loĝas en Rusujo, estas Rusujanoj, kvankam ili ne estas rusoj.“
Tia distingado povas esti aparte utila en esence multgentaj landoj, kie aparteno al gento (aŭ eĉ al la ĉefgento de la lando) estas ofte konsiderata afero alia ol landaneco.
Male, multaj popoloj nomiĝas laŭ la lando, kie ili loĝas, tiel, ke la landnomo servas por derivi la nomon de la landanoj. Ankaŭ pri tiu skemo troviĝas abundaj ekzemploj en la ĝenerala lingvohistorio antaŭ Esperanto. Specife en tiu ĉi lasta, tiu nomdona kutimo ekzistas ne nur en la “Nova Mondo”, kie formiĝis la “novaj” nacioj de usonanoj, kanadanoj, aŭstralianoj, brazilanoj, meksikanoj kaj multaj aliaj, sed ankaŭ en la “Malnova Mondo” ekzistas (aŭ ekzistis) tiaj nacioj (nederlandanoj, venecianoj, irlandanoj, libianoj, marokanoj).
La signifo de la popolnomo kutime evoluas konforme kun la ŝanĝiĝo de la teritoria konsisto de la koncerna lando.
En kelkaj landoj la nomo de la ĉefgento estas ankaŭ uzata iom elaste por signifi simple loĝanton de la koncerna lando. Tia uzo estas ofta en landoj tradicie malmultgentaj, aŭ kiam ekzistas tradicio kaj atendo, ke malplimultaj gentoj aŭ enmigre alvenintoj rapide asimiliĝas al la ĉefgento.
Alia motivo por elasta landana uzo ekzistas en oficialaj aŭ statistikaj rilatoj, en kiuj oni emas konsideri, ke ĉiu, kiu posedas ekzemple germanan naciecon kaj pasporton, estas efektiva germano, sendepende de gentaj konsideroj. Same, iuj nomas sin mem per tia landana uzo por montri sian asimiliĝon al la ĉefgento, laŭ memidentiĝo.
La landana uzo de gentobaza popolnomo povas sin trudi ankaŭ al okazoj, kie tradicie valoras la rigore gentana uzo, aparte kiam temas pri deekstera rigardo al la koncerna lando. Tiu fenomeno montras, ke ne nur rolas la lokaj validaj faktoroj, sed ankaŭ la limigita kono, kiun eksterulo havas aŭ povas havi pri ili.
El socia vidpunkto la diferenco inter gentobazaj kaj landobazaj popolnomoj ŝajnas sensignifa. Tiel oni apenaŭ povas tiri iajn socipolitikajn diferencojn el tio, ke la popolnomo “belgoj” estas gentobaza, dum la nomo de najbara nacio “nederlandanoj” estas derivita el la nomo de ilia lando. Ŝajnas do, ke tia distingo estas nur historia kaprico.
Pri tiu vidpunkto jam atestas la antaŭa Akademia decido “Rekomendoj pri Landnomoj” el 1985, kies 3‐a punkto tekstas:
„La Akademio rekomendas konsideri, ke la signifo‐rilatoj inter la landnomoj kaj la koncernaj landano‐nomoj ĉiam estas principe la samaj, kiu ajn estas la kategorio de la landnomoj. Ekz‐e, Angl‐ujo / ‐io — Angl‐oj kaj en la alia kategorio Nederland‐o — Nederland‐anoj.“
Tamen, en kelkaj landoj oni nete distingas apartenon al la ĉefgento kaj landanecon. Ekzemple, nomi ajnan rusujanon “ruso” povas soni al tieaj landanoj kiel speco de ŝovinismo aŭ minimume nekompreno de bazaj sociaj distingoj.
En aliaj landoj oni kutime ne faras tian distingadon. Tiel, la formo “italujano” apenaŭ renkonteblas. Tute analoge, la formo “nederlandano” kutime funkcias kiel gentana aŭ naciana nomo, ne nur kiel nomo de landano.
Fine, en iuj aliaj landoj la uzado estas transira inter tiuj du polusaj modeloj kaj, krome, la uzado povas varii depende de la historia periodo, politika klimato kaj eĉ socia grupo kaj antaŭvideble plu evoluos.
Ni atendas, ke la decidoj de la Akademio estos validaj dum longa tempo kaj nur minimume dependos de la politikaj kaj sociaj ŝanĝoj en la mondo. Tial ni ne penas pedante priskribi precizajn nuancojn de la hodiaŭa uzado de ĉiu aparta popolnomo. Tiaj detaloj kaj nuancoj ne aperu sur la nivelo de difinoj en la Akademia Vortaro.
Tial ni difinas ĝenerale la koncernajn gentonomojn elaste, kun du konvenciaj signifoj: 1 Ano de la ĉefgento de X‐ujo (aŭ simila vortumo, eventuale kun kelkaj aldonaj informoj), kaj 2 Ano de X‐ujo, subkomprenante ke depende de la specifa termino, la kunteksto kaj de la parolanto povas validi pli rigora vidpunkto, tiel ke unu el la du signifoj estas pli verŝajna ol la alia.
Tia flekseblo kaj variado estas parto de normala funkciado de Esperanto. Kiel validas preskaŭ pri ĉio en lingvo, por klare esprimi sian penson kaj por esti ĝuste komprenita, oni devas apliki atendeblajn eksterlingvajn sciojn kaj lingvo‐sociajn normojn de la koncerna medio kaj epoko.
En kelkaj gentobazaj nomoj oni uzas la radikon land anstataŭ uj, pro internacieco aŭ Esperanta tradicio:
Sed kompreneble oni povas ankaŭ en tiaj okazoj uzi uj: Polujo, Svisujo. En la ĉi‐postaj difinotekstoj, la Akademio prezentas kelkajn gentobazajn nomojn kun land anstataŭ uj, ĉar la formoj kun land estas pli kutimaj por tiuj nomoj. Sed la Akademio neniel kontraŭas la respondajn formojn kun uj. Inverse ankaŭ eblas ĉe tiuj landoj, por kiuj la Akademio prezentas formon kun uj, anstataŭe uzi formojn kun land (Danlando, Anglolando k.s.). Sed ĝenerale estas preferinde uzi land tiamaniere nur tiam, kiam la rezulta formo havas Esperantan tradicion.
En la Oka Oficiala Aldono (1974) la Akademio esprimis sin pri la uzo de “la sufikso ‐io” apud la Fundamenta ‐ujo por formi gentobazan landnomon, “nuligante la antaŭan malkonsilon de la Lingva Komitato, sed ne ŝanĝante ĝin al rekomendo”. En la “Listo de Rekomendataj Landnomoj” (2009) la Akademio sisteme prezentis formojn kun la finaĵo ‐io post la respondaj formoj kun la finaĵo ‐ujo, sed piednote rememorigis pri la neoficiala statuso de ‐io.
En la jena Deka Oficiala Aldono la Akademio volas nenion ŝanĝi aŭ aldoni al siaj antaŭaj decidoj pri ‐io. Konstateblas nur, ke la Akademio ĝin ne oficialigis kaj ankaŭ nun ne oficialigas ĝin. Tial la nunaj difinotekstoj uzas la Fundamentan finaĵon ‐ujo. La respondaj formoj kun ‐io restas neoficialaj.
En 1985 la Akademio oficialigis la jenajn Rekomendojn pri Landnomoj, ree konfirmitan en la enkonduko al la Listo de Rekomendataj Landnomoj de 2009:
Ni konsideras ĉi tiujn rekomendojn aplikindaj ne nur al la nomoj de sendependaj landoj, sed ankaŭ al iliaj subdividoj (ŝtatoj, provincoj, federaciaj landoj, dependaj teritorioj, kantonoj, regionoj, respublikoj, gubernioj ktp).
La kvara listero klarigas, kial ni oficialigis formojn kiel “Luksemburgo” (por sendependa lando), “Nov‐Jorko” kaj “Kolorado” (por usonaj ŝtatoj) kaj ne la foje uzatajn konkurencajn formojn “Luksemburgio”, “Nov‐Jorkio” kaj “Koloradio”. La unua listero klarigas, kial ni oficialigis “Kebekio” por kanada provinco malgraŭ la malkohero de ĉi tiu formo kun la kvara principo: Ni konstatis, ke en la efektiva lingvouzo la uzado de “Kebekio” estas tiom unueca, ke ĉi‐okaze la unua listero havas prioritaton super la kvara listero.
En ĉi tiu dokumento ni uzas dividostrekon en iuj kunmetitaj geografiaj nomoj, ekz. “Sud‐Afriko” kaj “Nov‐Gvineo”. Oni povus same bone skribi “Sudafriko” k.s., sed la uzo de dividostreko estas kutima kaj substrekas la kunmetitecon. Ni tamen uzas dividostrekon nur inter Esperantaj lingvoelementoj, neniam ene de Esperanta lingvoelemento, sekvante la jam okazintan decidon de la Oka Oficiala Aldono koncerne la nomon “Kostariko”. Tial, ekzemple, ni oficialigas la formojn “Riodeĵanejro” kaj “Telavivo”, ne “Rio‐de‐Ĵanejro” kaj “Tel‐Avivo”, kvankam tiuj lastaj skribmanieroj kun dividostreko estas oftaj. Ili restu konsiderataj neplene esperantigitaj same kiel aliaj tiaj formoj, eventuale uzeblaj por atingi pli facilan rekoneblon. Kiel ajn oni skribas la nomojn de tiuj du urboj, iliaj esperantaj radikoj ĉiuokaze estas “riodeĵanejr'” kaj “telaviv'”.
Nia dokumento uzas la internacian normon ISO 3166‐2 por provizi kodaĵojn por landoj kaj landeroj. La landera subdivido estas rekonebla pro la apero de dividostreko. La nomo de subdivido (ŝtato, provinco, federacia lando, dependa teritorio, kantono, regiono, respubliko, gubernio ktp) varias laŭ la koncerna lando. Aldone ni montras naciajn landerokodaĵojn por kvar respublikoj en la Rusuja Federacio, laŭ la normo ГОСТ Р 50577‐2018. Por lingvoj ni uzas la internacian normon ISO 639‐3.
Acor'o'j Insularo de Portugalujo, en Atlantiko. Internacia landerokodaĵo: PT‑20.
Adelajd'o La ĉefurbo de la aŭstralia ŝtato Sud‑Aŭstralio.
Aden'o Havenurbo en la sudokcidenta parto de Jemeno, ĉe la Adena Golfo.
Adriatik'o Maro inter la Balkana kaj Itala Duoninsuloj.
afgan'o Ano de Afganujo.
Afgan'uj'o Lando en meza Azio, inter Irano kaj Ĉinujo. Internacia landokodaĵo: AF.
afgan'a Rilata al afganoj aŭ Afganujo.
Afrik'o (8OA)
Centr‑Afrik'o Lando en meza Afriko, norde de Demokratia Respubliko Kongo kaj sude de Ĉado 2. Internacia landokodaĵo: CF.
Okcident‑Afrik'o Regiono de Afriko nuntempe plej ofte difinata kiel konsistanta el la landoj Maŭritanio, Malio, Niĝero, Niĝerio, ĉiuj landoj inter tiuj kvar kaj Atlantiko, kaj la apudaj insuloj.
Sud‑Afrik'o La plej suda lando de Afriko. Internacia landokodaĵo: ZA.
Akad'o Antikva urbo en Mezopotamio, la ĉefurbo de la Akada Imperio.
akad'an'o Ano de la antikva ĉefgento de la Akada Imperio, parolanta ŝemidan lingvon (internacia lingvokodaĵo: akk).
akad'a Rilata al Akado, akadanoj, la akada lingvo aŭ la Akada Imperio.
Alask'o Usona ŝtato, en la nordokcidenta parto de Nord‑Ameriko. Internacia landerokodaĵo: US‑AK.
Aleksandri'o
Alp'o'j
Alt'a'j Alp'o'j Departemento en Francujo, apud la itala landlimo, sudokcidente de Torino. Internacia landerokodaĵo: FR‑05.
Mar'bord'a'j Alp'o'j Departemento en Francujo, ĉe Mediteraneo, apud la itala landlimo. Internacia landerokodaĵo: FR‑06.
Alzac'o Regiono kun speciala statuso de Francujo, situanta inter Vogezoj 1 kaj Rejno, konsistanta el la departementoj Supra Rejno kaj Malsupra Rejno. Internacia landerokodaĵo: FR‑6AE.
alzac'an'o Ano de Alzaco.
alzac'a Rilata al alzacanoj, Alzaco aŭ la ĝermana lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: gsw): alzaca vino.
Amazon'o
Amerik'o (8OA)
Centr‑Amerik'o Regiono de Ameriko konsistanta el la landoj Gvatemalo, Belizo, Salvadoro, Honduro, Nikaragvo, Kostariko kaj Panamo.
Nord‑Amerik'o Regiono de Ameriko nuntempe plej ofte difinata kiel konsistanta el la insulo Gronlando kaj la landoj Kanado, Usono kaj Meksiko; iafoje ankaŭ Centr‑Ameriko kaj la insuloj en kaj apud la Kariba Maro estas enkalkulataj.
Sud‑Amerik'o La suda parto de Ameriko, kiun ĉirkaŭas Pacifiko, Atlantiko, la Kariba Maro kaj la orienta limo de Panamo.
Amsterdam'o La ĉefurbo de Nederlando, situanta en Nord‐Holando.
And'o'j La plej longa montoĉeno en Sud‑Ameriko, apartiganta Ĉilion disde Argentino kaj Bolivio kaj etendiĝanta pli norde tra Peruo kaj Ekvadoro, ĝis Kolombio.
Andor'o Lando en Pireneoj, inter Hispanujo kaj Francujo. Internacia landokodaĵo: AD.
Angol'o Lando en sudokcidenta Afriko, inter Demokratia Respubliko Kongo kaj Namibio. Internacia landokodaĵo: AO.
Antigv'o La ĉefa insulo de Antigvo kaj Barbudo.
Antigv'o kaj Barbud'o Insulara lando en la norda parto de Malgrandaj Antiloj, konsistanta precipe el Antigvo kaj la pli malgranda insulo Barbudo. Internacia landokodaĵo: AG.
Antil'o'j Insularo inter la Kariba Maro kaj Atlantiko, konsistanta el Grandaj Antiloj kaj Malgrandaj Antiloj.
Grand'a'j Antil'o'j La kvar plej grandaj insuloj en Antiloj (i.a. Kubo kaj Jamajko) kaj la Kajmana Insularo, situantaj en la norda parto de la Kariba Maro.
Mal'grand'a'j Antil'o'j Ĉeno de pli malgrandaj insuloj, en la orienta kaj sudorienta partoj de la Kariba Maro, etendiĝanta de Grandaj Antiloj ĝis Venezuelo kaj laŭlonge de ties bordo.
Antverpen'o
Apolon'o Dio de lumo, poezio kaj artoj, filo de Zeŭso, laŭ la antikvaj greka kaj roma mitologioj.
arb'o (FdE)
Nigr'a Arb'ar'o Granda arbarkovrita montaro en sudokcidenta Germanujo, oriente de Rejno, proksima al la limoj kun Francujo kaj Svislando.
Argentin'o Lando en Sud‑Ameriko, inter Andoj kaj Atlantiko. Internacia landokodaĵo: AR.
Asiri'o Antikva regno en la norda parto de Mezopotamio, nun parto de Turkujo, Sirio, Irako kaj Irano.
asiri'an'o Ano de la antikva ĉefgento de Asirio.
asiri'a Rilata al asirianoj, Asirio aŭ la vario de la akada lingvo tie parolata.
Aten'o
Aŭgsburg'o Urbo en Germanujo, situanta en Bavarujo, nordokcidente de Munkeno.
aŭstr'o
Aŭstr'uj'o Federacia regno en la suda parto de Mez‑Eŭropo, ĉe la orienta parto de Alpoj. Internacia landokodaĵo: AT.
aŭstr'a Rilata al aŭstroj aŭ Aŭstrujo.
Aŭstr'a Imperi'o Inter la jaroj 1804 kaj 1867, imperio konsistanta el Aŭstrujo kaj aliaj landoj sub ties superrego.
Aŭstr'uj'o‑Hungar'uj'o Inter la jaroj 1867 kaj 1918, imperio formita per kunigo de la Aŭstra Imperio kaj parto de la Hungara Regno.
Mal'supr'a Aŭstr'uj'o Aŭstra federacia lando, en la nordorienta parto de Aŭstrujo. Internacia landerokodaĵo: AT‑3.
Supr'a Aŭstr'uj'o Aŭstra federacia lando, okcidente de Malsupra Aŭstrujo. Internacia landerokodaĵo: AT‑4.
Aŭstronezi'o Tiu parto de la mondo, en kiu vivas aŭstroneziaj gentoj.
aŭstronezi'a Rilata al grupo de lingvoj kaj gentoj, kiuj originas el Tajvano 1 aŭ suda Ĉinujo, kaj kiuj estas disvastiĝintaj al la insularo de sudorienta Azio, Mikronezio, Nov‑Gvineo, Melanezio, Polinezio kaj Madagaskaro.
Azerbajĝan'o Lando situanta okcidente de Kaspio. Internacia landokodaĵo: AZ.
azerbajĝan'an'o Ano de Azerbajĝano.
azerbajĝan'a Rilata al azerbajĝananoj, Azerbajĝano aŭ la tjurka lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: aze).
Okcident'a Azerbajĝan'o Provinco de Irano, en ties nordokcidenta parto. Internacia landerokodaĵo: IR‑04.
Orient'a Azerbajĝan'o Provinco de Irano, oriente de Okcidenta Azerbajĝano. Internacia landerokodaĵo: IR‑03.
Azi'o (8OA)
Mal'grand‑Azi'o Larĝa duoninsulo inter la Nigra Maro, la Egea Maro kaj Mediteraneo.
Orient‑Azi'o Regiono pli‑malpli konsistanta el Ĉinujo, Japanujo kaj Koreujo.
Sud‑Azi'o Regiono de Azio nuntempe plej ofte difinata kiel konsistanta el la landoj Barato, Pakistano, Bangladeŝo, Nepalo, Butano, Srilanko, Maldivoj kaj ankaŭ (sed ne ĉiam) Afganujo; iafoje ankaŭ Birmo kaj Irano estas enkalkulataj.
aztek'o Ano de grupo da indiĝenaj popoloj en centra Meksiko, kies kulturo floris tra meza Ameriko de la 14‑a jarcento ĝis la alveno de la hispanaj konkerantoj en la jaro 1521.
aztek'a Rilata al aztekoj aŭ ilia kulturo: azteka sunŝtono; azteka piramido.
Babilon'o Antikva urbo en Mezopotamio, fama pro siaj muregoj, sia sepŝtupa temploturo kaj siaj pendoĝardenoj.
babilon'an'o Ano de Babilono.
babilon'a Rilata al babilonanoj, Babilono aŭ la vario de la akada lingvo tie parolata: babilona konfuzo de lingvoj (Zamenhof).
Bagdad'o
Baham'o'j Insulara lando en Atlantiko, norde de Kubo. Internacia landokodaĵo: BS.
Grand'a Baham'o La plej norda insulo de Bahamoj, ĉirkaŭ 100 kilometrojn oriente de Florido.
Balkan'o
balkan'a Rilata al Balkano aŭ la Balkana Duoninsulo: balkana kulturo; balkana muziko.
balt'o
Balt'uj'o Regiono konsistanta el Litovujo, Latvujo kaj Estonujo; historie ankaŭ kun kelkaj apudaj regionoj de Rusujo kaj orienta Prusujo.
balt'a Rilata al baltoj, baltaj lingvoj aŭ Baltujo.
balt'a'j lingv'o'j Hindeŭropaj lingvoj el la branĉo, al kiu apartenas la litova kaj latva lingvoj: estonoj estas baltoj, sed ilia lingvo ne estas balta lingvo.
Bangladeŝ'o Lando ĉe la Bengala Golfo, inter Barato kaj Birmo. Internacia landokodaĵo: BD.
Bankok'o La ĉefurbo de Tajlando.
bantu'o Ano de vasta grupo da popoloj en la suda parto de Afriko, karakterizata precipe per la parenceco de la lingvoj.
bantu'a Rilata al bantuoj: bantuaj lingvoj.
Barat'o Federacia regno en Azio, okupanta la plej grandan parton de la hinda subkontinento. Internacia landokodaĵo: IN.
Barbad'o
Barbud'o
Barcelon'o La ĉefurbo de Katalunujo 2.
Barejn'o Insulara lando en la Persa Golfo, inter Kataro kaj Sauda Arabujo. Internacia landokodaĵo: BH.
baŝkir'o Ano de la ĉefgento de Baŝkirujo, parolanta tjurkan lingvon (internacia lingvokodaĵo: bak).
Baŝkir'uj'o Respubliko en la Rusuja Federacio, inter Volgo kaj Uralo, oriente de Tatarujo. Internacia landerokodaĵo: RU‑BA. Nacia landerokodaĵo: 02.
baŝkir'a Rilata al baŝkiroj, la baŝkira lingvo aŭ Baŝkirujo.
bavar'o
Bavar'uj'o Germana federacia lando en la sudorienta parto de Germanujo. Landerokodaĵo: DE‑BY.
bavar'a Rilata al bavaroj, la bavara vario de la germana lingvo (internacia lingvokodaĵo: bar) aŭ Bavarujo.
Belfast'o La ĉefurbo de Nord‑Irlando.
Beliz'o
belorus'o
Belorus'uj'o Lando en orienta Eŭropo, oriente de Pollando kaj sudoriente de Litovujo kaj Latvujo. Internacia landokodaĵo: BY.
belorus'a Rilata al belorusoj, la belorusa lingvo aŭ Belorusujo.
bengal'o
Bengal'land'o Regiono konsistanta el Bangladeŝo kaj Okcidenta Bengallando.
Okcident'a Bengal'land'o Barata ŝtato, en la orienta parto de Barato, ĉe la Bengala Golfo. Internacia landerokodaĵo: IN‑WB.
bengal'a Rilata al bengaloj, la bengala lingvo aŭ Bengallando: bengala fajro (artfajraĵo); bengala tigro; Bengala Golfo; ni povas nun traduki inter 64 malsamaj lingvoj […] kiel la bengala (Kalocsay).
Benin'o Lando en Okcident‑Afriko, inter Togolando kaj Niĝerio. Internacia landokodaĵo: BJ.
Beograd'o La ĉefurbo de Serbujo, kaj inter la jaroj 1918 kaj 2003 de Jugoslavujo.
Bergen'o Havenurbo en la sudokcidenta parto de Norvegujo.
Bern'o
Bisaŭ'o La ĉefurbo de Gvineo‑Bisaŭo.
Bizanc'o Antikva greka urbo, ĉe Bosporo; alinomita Konstantinopolo en la jaro 330.
Bjalistok'o Urbo en nordorienta Pollando, la naskiĝloko de Zamenhof.
Bocvan'o Lando en suda Afriko, oriente de Namibio kaj norde de Sud‑Afriko. Internacia landokodaĵo: BW.
Bogot'o La ĉefurbo de Kolombio.
bohem'o Ano de Bohemujo.
Bohem'uj'o Okcidenta parto de Ĉeĥujo, iama reĝlando.
Bolonj'o Universitata urbo en la norda parto de Italujo, inter Florenco kaj Venecio.
Bon'aer'o
bord'o (FdE)
Ebur‑Bord'o Lando en Okcident‑Afriko, inter Ganao kaj Liberio. Internacia landokodaĵo: CI.
Lazur'a Bord'o La mediteranea bordo de sudorienta Francujo.
Borne'o Insulo en sudorienta Azio, dividita inter Malajzio, Brunejo kaj Indonezio.
bosn'o
Bosn'uj'o Regiono de la Balkana Duoninsulo, la norda parto de Bosnujo kaj Hercegovino.
Bosn'uj'o kaj Hercegovin'o Lando en la Balkana Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: BA.
bosn'a Rilata al bosnoj, la bosna lingvo, Bosnujo, aŭ Bosnujo kaj Hercegovino.
Bospor'o Markolo en nordokcidenta Turkujo, liganta la Nigran Maron kun la Marmora Maro kaj formanta la limon inter Eŭropo kaj Malgrand‑Azio.
Boston'o Havenurbo en la nordorienta parto de Usono, ĉe Atlantiko.
Brajton'o Havenurbo en sudorienta Anglujo.
Bratislav'o La ĉefurbo de Slovakujo.
Brazavil'o La ĉefurbo de Respubliko Kongo (Kongo Brazavila).
Brazilj'o La ĉefurbo de Brazilo.
breton'o
Breton'uj'o Duoninsula regiono en nordokcidenta Francujo. Internacia landerokodaĵo: FR‑BRE.
breton'a Rilata al bretonoj, la bretona lingvo aŭ Bretonujo.
Brunej'o Lando en sudorienta Azio, ĉe la Sudĉina Maro, en la norda parto de Borneo.
brunej'an'o Ano de Brunejo.
brunej'a Rilata al brunejanoj, Brunejo aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: kxd), parenca al la malaja.
Brusel'o
Budapeŝt'o La ĉefurbo de Hungarujo.
Bukareŝt'o La ĉefurbo de Rumanujo.
Burkin'o Lando en Okcident‑Afriko, norde de Ganao. Internacia landokodaĵo: BF.
Burund'o Lando en orienta Afriko, inter Tanzanio, Ruando kaj Demokratia Respubliko Kongo. Internacia landokodaĵo: BI.
Butan'o Lando en Sud‑Azio, ĉe la orienta parto de Himalajo, inter Tibeto kaj Barato. Internacia landokodaĵo: BT.
Cezar'o
cezar'a Rilata al Cezaro: homo estas kiel papilio: li vivas en la suno de la cezara favoro (Lidja Zamenhof).
Ĉad'o
ĉeĉen'o Ano de la ĉefgento de Ĉeĉenujo, parolanta nordorientkaŭkazan lingvon (internacia lingvokodaĵo: che).
Ĉeĉen'uj'o Respubliko en la Rusuja Federacio, norde de Kartvelujo. Internacia landerokodaĵo: RU‑CE. Nacia landerokodaĵo: 20.
ĉeĉen'a Rilata al ĉeĉenoj, la ĉeĉena lingvo aŭ Ĉeĉenujo.
ĉeĥ'o
Ĉeĥ'uj'o Lando en Mez‑Eŭropo, inter Aŭstrujo kaj Pollando. Internacia landokodaĵo: CZ.
ĉeĥ'a Rilata al ĉeĥoj, la ĉeĥa lingvo aŭ Ĉeĥujo.
Ĉenaj'o La ĉefurbo de la barata ŝtato Tamillando.
Ĉikag'o Urbo en Usono, ĉe la Grandaj Lagoj.
Ĉili'o Lando ĉe la okcidenta marbordo de Sud‑Ameriko. Internacia landokodaĵo: CL.
ĉin'o (9OA)
Hind'o'ĉin'uj'o La duoninsulo en sudorienta Azio, kiu entenas Birmon, Tajlandon, Vjetnamujon, Laoson, Kamboĝon kaj kontinentan Malajzion.
ĉuvaŝ'o Ano de la ĉefgento de Ĉuvaŝujo, parolanta tjurkan lingvon (internacia lingvokodaĵo: chv).
Ĉuvaŝ'uj'o Respubliko en la Rusuja Federacio, ĉe Volgo, okcidente de Tatarujo. Internacia landerokodaĵo: RU‑CU. Nacia landerokodaĵo: 21.
ĉuvaŝ'a Rilata al ĉuvaŝoj, la ĉuvaŝa lingvo aŭ Ĉuvaŝujo.
Dak'o La ĉefurbo de Bangladeŝo.
Dalas'o Urbo en Usono, en nordorienta Teksaso.
Damask'o
Dancig'o Iama nomo de Gdansko.
Danub'o Granda eŭropa rivero, kiu fluas de la Nigra Arbaro en Germanujo, tra centra kaj sudorienta Eŭropo, ĝis ĝi enfluas la Nigran Maron.
Delhi'o Urbo en norda Barato.
Nov‑Delhi'o Urbo en la mezo de Delhio, kiu estas ties administra centro kaj la ĉefurbo de Barato.
Dominik'o
Dominik'a Respublik'o Lando en Grandaj Antiloj, en la orienta parto de la insulo, sur kiu situas ankaŭ Haitio. Internacia landokodaĵo: DO.
dravid'o Ano de unu el la gentoj parolantaj dravidan lingvon.
dravid'a Rilata al dravidoj aŭ la dravidaj lingvoj.
dravid'a'j lingv'o'j Lingvofamilio konsistanta el la tamila kaj parencaj lingvoj, parolataj en Srilanko, suda Barato, centra Barato, orienta Barato kaj sudokcidenta Pakistano.
Dresden'o Urbo en orienta Germanujo, la ĉefurbo de Saksujo 2.
Dublin'o
Edinburg'o La ĉefurbo de Skotlando.
Ege'o Mitologia reĝo de Ateno 2.
egipt'o
Egipt'uj'o Lando en nordorienta Afriko, ĉe Nilo, konata pro sia civilizacio dum antikveco. Internacia landokodaĵo: EG.
egipt'a Rilata al egiptoj, la egiptaj lingvoj aŭ Egiptujo: egiptaj piramidoj; egipta vario de la araba lingvo.
Elam'o Antikva regno, kiu ekzistis inter la 4‑a kaj 1‑a jarmiloj antaŭ nia erao en parto de la nuntempa Irano, oriente de Tigriso kaj de la Persa Golfo.
elam'an'o Ano de la antikva ĉefgento de Elamo.
elam'a Rilata al Elamo, elamanoj aŭ ilia lingvo (internacia lingvokodaĵo: elx).
emir'o Titolo de princo, generalo aŭ guberniestro en islamaj landoj.
emir'land'o Teritorio, kies suvereno estas emiro.
Unu'iĝ'int'a'j Arab'a'j Emir'land'o'j Federacio de sep emirlandoj sur la Araba Duoninsulo, inter la Persa Golfo kaj la Omana Golfo. Internacia landokodaĵo: AE.
era'o Kronologia sistemo, laŭ kiu oni kalkulas la tempon ekde aparta difinita tempopunkto: la kristana erao; la erao de la fondo de Romo.
ni'a era'o La erao kalkulata ekde la jaro 1 laŭ la gregoria kaj julia kalendaroj (ligita, laŭ tradiciaj kalkuloj, al la naskiĝo de Kristo): Julio Cezaro estis murdita en la jaro 44 antaŭ nia erao.
Eritre'o Lando en orienta Afriko, ĉe la Ruĝa Maro, inter Sudano kaj Ĝibutio. Internacia landokodaĵo: ER.
etrusk'o Ano de la ĉefgento de Etruskujo.
Etrusk'uj'o Antikva regno, kiu ekzistis en la okcidenta parto de meza Italujo dum la unua jarmilo antaŭ nia erao; ĝi fariĝis parto de la Roma Imperio en la jaro 27 antaŭ nia erao.
etrusk'a Rilata al etruskoj, la etruska lingvo aŭ Etruskujo.
Eŭfrat'o Rivero en okcidenta Mezopotamio, kiu fluas de Turkujo tra Sirio ĝis Irako, kie ĝi kunfluas kun Tigriso ĉirkaŭ 200 kilometrojn nordokcidente de la Persa Golfo.
Eŭrop'o (FdE)
Mez‑Eŭrop'o Regiono de Eŭropo nuntempe plej ofte difinata kiel konsistanta el la landoj Aŭstrujo, Ĉeĥujo, Germanujo, Hungarujo, Kroatujo, Liĥtenŝtejno, Pollando, Slovakujo, Slovenujo kaj Svislando; iafoje estas enkalkulataj ankaŭ kelkaj apudaj landoj.
hind'eŭrop'a'j lingv'o'j Familio konsistanta el lingvoj parolataj en preskaŭ ĉiuj partoj de Eŭropo kaj en Irano, Afganujo, Pakistano, norda Barato, Bangladeŝo, Srilanko kaj Maldivoj.
eŭsk'o
Eŭsk'uj'o
eŭsk'a Rilata al eŭskoj, ilia lingvo (internacia lingvokodaĵo: eus) aŭ Eŭskujo.
fenic'o Ano de la antikva ĉefgento de Fenicujo, parolanta ŝemidan lingvon (internacia lingvokodaĵo: phn).
Fenic'uj'o Antikva mara imperio, kiu ekzistis ĉe la orienta parto de Mediteraneo, pli‑malpli en la nunaj Libano kaj Sirio, ekde la tria jarmilo antaŭ nia erao; ĝi estis konkerita de la Roma Regno en la jaro 64 antaŭ nia erao.
fenic'a Rilata al fenicoj, la fenica lingvo aŭ Fenicujo: el la fenica alfabeto fontas la postaj hebrea, greka, latina kaj araba alfabetoj.
Fiĝi'o Insulara lando en la orienta parto de Melanezio, ĉirkaŭ 2000 kilometrojn nord‑nordoriente de Nov‑Zelando. Internacia landokodaĵo: FJ.
fiĝi'an'o Ano de Fiĝio.
fiĝi'a Rilata al fiĝianoj, Fiĝio aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: fij).
Filadelfi'o Havenurbo en Usono, sudokcidente de Nov‑Jorko.
Filipin'o'j
filipin'an'o Ano de Filipinoj.
filipin'a Rilata al filipinanoj, Filipinoj aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: fil).
filiŝt'o Ano de antikva popolo, loĝanta en teritorio ĉe Mediteraneo, okcidente de la Morta Maro, hodiaŭ parto de Egiptujo, Palestino kaj Israelo.
Filiŝt'uj'o Antikva regno, federacio de pluraj filiŝtaj urboŝtatoj, kiu ekzistis, ĝis la dua Babilona Imperio ĝin konkeris en la jaro 604 antaŭ nia erao.
finn'o
Finn'land'o Lando en norda Eŭropo, nordoriente de la Balta Maro. Internacia landokodaĵo: FI.
finn'a Rilata al finnoj, la finna lingvo aŭ Finnlando.
flandr'o
Flandr'uj'o
flandr'a Rilata al flandroj, la flandra vario de la nederlanda lingvo aŭ Flandrujo.
Florenc'o Urbo en centra Italujo, inter 1865 kaj 1871 la ĉefurbo de Italujo.
Florid'o
Fortalez'o Havenurbo en la nordorienta parto de Brazilo.
Frankfurt'o
Friul'o Regiono en nordorienta Italujo.
friul'an'o Ano de Friulo.
friul'a Rilata al friulanoj, Friulo aŭ la latinida lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: fur).
Gabon'o Lando en meza Afriko, okcidente de Respubliko Kongo. Internacia landokodaĵo: GA.
gael'o Ano de kelta popolo, loĝanta en Skotlando kaj Irlando.
gael'a Rilata al gaeloj, la kelta lingvo de Skotlando (internacia lingvokodaĵo: gla) aŭ la okcidenta branĉo de la keltaj lingvoj, al kiu apartenas la irlanda (internacia lingvokodaĵo: gle).
Gaj'o Vira nomo, en la periodo de la Roma Regno.
galeg'o
Galeg'uj'o Aŭtonoma regiono en la nordokcidenta parto de Hispanujo. Internacia landerokodaĵo: ES‑GA.
galeg'a Rilata al galegoj, la galega lingvo aŭ Galegujo.
Galici'o Regiono norde de Karpatoj, dividita inter Pollando kaj Ukrainujo.
Galile'o Regiono en la nordo de Palestino kaj la sudo de Libano, kie Jesuo predikis komence.
Gambi'o
Gana'o Lando en Okcident‑Afriko, ĉe la Gvinea Golfo. Internacia landokodaĵo: GH.
Gang'o Granda rivero en Barato kaj Bangladeŝo, rigardata de la hinduoj kiel sankta.
gaŭl'o Ano de grupo da antikvaj popoloj, parolanta keltan lingvon (internacia lingvokodaĵo: xtg, xcg) kaj loĝantaj en Gaŭlujo.
Gaŭl'uj'o Parto de okcidenta Eŭropo, responda pli‑malpli al la nunaj Francujo, Belgujo, Luksemburgo, okcidenta Svislando, norda Italujo kaj la parto de Germanujo okcidente de Rejno; ĝin konkeris la Roma Regno en la 2‑a kaj 1‑a jarcentoj antaŭ nia erao.
gaŭl'a Rilata al gaŭloj, la gaŭla lingvo aŭ Gaŭlujo.
Gdansk'o Havenurbo en Pollando, ĉe la Balta Maro.
golf'o (FdE)
Aden'a Golf'o Parto de la Hinda Oceano, inter Somalujo kaj Jemeno, kiu ligas la Ruĝan Maron al la Araba Maro.
Alask'a Golf'o Parto de Pacifiko, ĉe la suda marbordo de Alasko.
Bengal'a Golf'o Nordorienta parto de la Hinda Oceano, oriente de Barato kaj sude de Bangladeŝo.
Gvine'a Golf'o Parto de Atlantiko, ĉe la suda bordo de Okcident‑Afriko.
Kaliforni'a Golf'o Randa maro de Pacifiko, inter la Kalifornia Duoninsulo kaj la meksika ĉeftero.
Meksik'a Golf'o Maro formanta parton de Atlantiko, ĉirkaŭata precipe de Kubo kaj la nord‑amerika kontinento.
Oman'a Golf'o Golfo nordoriente de Omano, liganta la Araban Maron kun la Persa Golfo.
Pers'a Golf'o Interna maro en okcidenta Azio, inter Irano kaj la Araba Duoninsulo.
Taj'land'a Golf'o Okcidenta parto de la Sudĉina Maro, sudokcidente de Hindoĉinujo.
got'o Ano de tribo parolanta ĝermanan lingvon (internacia lingvokodaĵo: got), kiu invadis la Roman Imperion inter la 3‑a kaj 5‑a jarcentoj.
got'a Rilata al gotoj aŭ la gota lingvo.
Gotenburg'o Havenurbo ĉe la okcidenta marbordo de Svedujo.
Gregori'o Vira nomo, i.a. de pluraj antikvaj kaj mezepokaj ekleziuloj kaj papoj.
gregori'a Rilata al unu el la Gregorioj.
gregori'a kalendar'o Kalendaro enkondukita de papo Gregorio la 13‑a en la jaro 1582 por anstataŭi la julian kalendaron.
Grenad'o
Grenadin'o'j
Grizon'o Kantono de Svislando, en ties sudorienta parto, inter Liĥtenŝtejno kaj Italujo. Internacia landerokodaĵo: CH‑GR.
Gronland'o
gronland'an'o Ano de Gronlando.
gronland'a Rilata al gronlandanoj, Gronlando aŭ la inuita lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: kal).
guĝarat'o
Guĝarat'land'o Barata ŝtato, en la okcidenta parto de Barato, ĉe la Araba Maro. Internacia landerokodaĵo: IN‑GJ.
guĝarat'a Rilata al guĝaratoj, la guĝarata lingvo aŭ Guĝaratlando.
Gujan'o Lando en la nordorienta parto de Sud‑Ameriko, inter Venezuelo kaj Surinamo. Internacia landokodaĵo: GY.
Franc'a Gujan'o Regiono kaj transmara departemento de Francujo, en la nordorienta parto de Sud‑Ameriko. Internacia land(er)okodaĵo: GF, FR‑973.
Gvadelup'o
gvadelup'an'o Ano de Gvadelupo.
gvadelup'a Rilata al gvadelupanoj, Gvadelupo aŭ la kreola lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: gcf), bazita sur la franca.
Gvine'o (8OA) Lando en Okcident‑Afriko. Internacia landokodaĵo: GN.
Gvine'o‑Bisaŭ'o Lando en Okcident‑Afriko, inter Senegalo kaj Gvineo. Internacia landokodaĵo: GW.
Ekvator'a Gvine'o Lando en meza Afriko, inter Kameruno kaj Gabono. Internacia landokodaĵo: GQ.
Nov‑Gvine'o Granda insulo norde de Aŭstralio.
Ĝakart'o La ĉefurbo de Indonezio.
Ĝenev'o
ĝerman'o Ano de historia gentaro, de kiu devenas la nuntempaj germanoj, nederlandanoj, angloj, svedoj, norvegoj, danoj kaj aliaj.
Ĝerman'uj'o Parto de Eŭropo, oriente de Rejno kaj norde de Danubo, en kiu loĝis la ĝermanoj.
ĝerman'a Rilata al ĝermanoj aŭ la ĝermanaj lingvoj.
Ĝibraltar'o Dependa teritorio de Britujo, ĉe la suda pinto de la Ibera Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: GI.
Ĝibuti'o
Hag'o Urbo en Nederlando, en Sud‑Holando, sidejo de la nederlandaj parlamento kaj registaro.
Haiti'o Lando en Grandaj Antiloj, en la okcidenta parto de la insulo, sur kiu situas ankaŭ Dominika Respubliko. Internacia landokodaĵo: HT.
haiti'an'o Ano de Haitio.
haiti'a Rilata al haitianoj, Haitio aŭ la kreola lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: hat), bazita sur la franca.
Hamburg'o
Hanoj'o La ĉefurbo de Vjetnamujo.
Havaj'o
havaj'an'o Ano de Havajo.
havaj'a Rilata al havajanoj, Havajo aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: haw).
Havan'o La ĉefurbo de Kubo.
Helsink'o La ĉefurbo de Finnlando.
Hercegovin'o Regiono sur la Balkana Duoninsulo, la suda parto de Bosnujo kaj Hercegovino.
Himalaj'o Montaro, kun la plej altaj pintoj en la mondo, norde de la hinda subkontinento.
hind'o
Hind'uj'o
Brit'a Hind'uj'o Tiu parto de la Brita Hinda Imperio, kiu estis sub rekta regado de Britujo (diference de la vasalaj princlandoj ene de tiu imperio).
Nederland'a Hind'uj'o Kolonio de Nederlando, kiu situis en la teritorio de la nuna Indonezio.
hind'a Rilata al la hinda subkontinento, precipe en kuntekstoj, kie gravas historiaj tradicioj: hinda civilizacio, arto, filozofio; la personaro de “hinda restoracio” en okcidenta lando ofte devenas el Bangladeŝo aŭ Pakistano.
hindi'a Sanskritida lingvo parolata en norda Barato (internacia lingvokodaĵo: hin), kiun karakterizas altnivela uzo de sanskritaj pruntvortoj.
hindu'o Ano de hinduismo.
hindu'ism'o Politeisma religio, kies sanktaj tekstoj estas en Sanskrito kaj kies anoj plejparte loĝas en Barato kaj Nepalo.
Hiroŝim'o
Holand'o Parto de Nederlando, laŭlonge de la Norda Maro.
Nord‑Holand'o Provinco en Nederlando, formanta la nordan parton de Holando. Internacia landerokodaĵo: NL‑NH.
Sud‑Holand'o Provinco en Nederlando, formanta la sudan parton de Holando. Internacia landerokodaĵo: NL‑ZH.
Hondur'o Lando en Centr‑Ameriko, inter Gvatemalo kaj Nikaragvo. Internacia landokodaĵo: HN.
Honkong'o
Honŝu'o La ĉefa insulo de la japana insularo.
hun'o Ano de azia popolo, kiu invadis Eŭropon en la 4‑a kaj 5‑a jarcentoj.
ĥalde'o Ano de la asiria ĉefgento de Ĥaldeujo, parolanta ŝemidan lingvon.
Ĥalde'uj'o Regno en la sudorienta parto de Mezopotamio, kiu formiĝis en la 10‑a jarcento antaŭ nia erao; asimilita al la dua Babilona Imperio en la 6‑a jarcento antaŭ nia erao.
ĥalde'a Rilata al ĥaldeoj, la ĥaldea lingvo aŭ Ĥaldeujo.
iber'o
Iber'uj'o Ibera Duoninsulo.
iber'a Rilata al iberoj, iberaj lingvoj aŭ Iberujo: ibera skolo de Esperanta literaturo.
imperi'o (FdE)
Akad'a Imperi'o Imperio regata de Akado, kiu disfloris en Mezopotamio inter la 24‑a kaj 22‑a jarcentoj antaŭ nia erao.
Babilon'a Imperi'o Ĉiu el la imperioj en Mezopotamio regataj de Babilono inter la 2‑a jarmilo kaj la jaro 539 antaŭ nia erao.
Bizanc'a Imperi'o Imperio regata de Konstantinopolo kaj ekzistanta de la jaro 395 ĝis la jaro 1453; la orienta parto de la Roma Imperio post ties divido.
Inka'a Imperi'o La plej granda imperio en Ameriko antaŭ la invado de la hispanoj, ekestinta en la altaj regionoj de la nuna Peruo, kaj fine ampleksinta grandan parton de la Pacifika flanko de Sud‑Ameriko.
Otoman'a Imperi'o Imperio, kiu regis super grandaj partoj de sudorienta Eŭropo, okcidenta Azio kaj norda Afriko inter la 14‑a jarcento kaj la jaro 1922; ĝi konkeris la Bizancan Imperion en la jaro 1453.
Pers'a Imperi'o Imperio establita en Irano en la jaro 550 antaŭ nia erao, poste ampleksinta grandan teritorion inter Egiptujo, la Balkana Duoninsulo kaj centra Azio, ĝis en la jaro 330 antaŭ nia erao konkeris ĝin Aleksandro la Granda.
Rom'a Imperi'o Imperia formo de la Roma Regno ekde la jaro 27 antaŭ nia erao.
Indonezi'o Lando sude de kontinenta Azio, konsistanta precipe el Sumatro, Javo, la suda parto de Borneo, kaj la okcidenta parto de Nov‑Gvineo. Internacia landokodaĵo: ID.
indonezi'an'o Ano de Indonezio.
indonezi'a Rilata al indonezianoj, Indonezio aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: ind).
Indus'o Granda rivero en Sud‑Azio, fluanta de Tibeto tra Kaŝmiro kaj Pakistano, kie ĝi enfluas la Araban Maron apud Karaĉio.
inka'o Ano de la popolo de la Inkaa Imperio.
inka'a Rilata al inkaoj aŭ la Inkaa Imperio.
insul'o (FdE)
Arab'a Du'on'insul'o Duoninsulo en okcidenta Azio, nordoriente de Afriko, inter la Ruĝa Maro, la Araba Maro, la Omana Golfo kaj la Persa Golfo.
Balkan'a Du'on'insul'o Duoninsulo en sudorienta Eŭropo, inter Adriatiko, la Egea Maro, Mediteraneo kaj la Nigra Maro.
Iber'a Du'on'insul'o Duoninsulo en sudokcidenta Eŭropo, sude de Pireneoj.
Ital'a Du'on'insul'o Sudeŭropa mediteranea duoninsulo, sur kiu situas granda parto de Italujo, Sanmarino kaj Vatikano.
Kaliforni'a Du'on'insul'o Duoninsulo en nordokcidenta Meksiko, etendiĝanta sude de la usona landlimo, laŭlonge de Pacifiko.
Kore'a Du'on'insul'o Duoninsulo en orienta Azio, inter la Flava Maro kaj la Japana Maro.
Havaj'a Insul'ar'o Insularo en la norda parto de Polinezio, ĉirkaŭ 3650 kilometrojn okcidente de la nord‑amerika kontinento.
Kajman'a Insul'ar'o
inuit'o Ano de grupo de indiĝenaj popoloj, loĝantaj en Gronlando, Kanado kaj Alasko.
islam'o Religio, kies sankta libro estas la Korano.
islam'an'o Kredanto de islamo.
Istanbul'o
Jamajk'o
jamajk'an'o Ano de Jamajko.
jamajk'a Rilata al jamajkanoj, Jamajko aŭ la kreola lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: jam), bazita sur la angla.
Jav'o La ĉefa insulo de Indonezio.
jav'an'o Ano de Javo.
jav'a Rilata al javanoj, Javo aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: jav): java homo (speco de prahomo).
Jemen'o Lando en la sudokcidenta parto de la Araba Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: YE.
Jerusalem'o
Jokoham'o Havenurbo en Japanujo, sude de Tokio.
Jordan'o Rivero, kiu fluas de la limo inter Libano kaj Sirio tra Israelo kaj la Galilea Lago, ĝis ĝi enfluas la Mortan Maron.
Jordani'o Lando en okcidenta Azio, ĉe la orienta bordo de Jordano. Internacia landokodaĵo: JO.
Jork'o (FdE) Urbo en nordorienta Anglujo, ĉe la kunfluejo de du riveroj, fondita de la Roma Regno en la jaro 71.
Nov‑Jork'o
jorub'o Ano de la ĉefgento de Jorubolando, parolanta atlantikkongan lingvon (internacia lingvokodaĵo: yor).
Jorub'o'land'o, Jorub'uj'o Regiono en Okcident‑Afriko, eksa regno, konsistanta el partoj de Niĝerio, Benino kaj Togolando.
jorub'a Rilata al joruboj, la joruba lingvo aŭ Jorubolando.
jugoslav'o Ano de Jugoslavujo.
Jugoslav'uj'o Inter la jaroj 1918 kaj 2003, federacia regno sur la Balkana Duoninsulo, kiu konsistis el Bosnujo kaj Hercegovino, Kroatujo, Makedonujo 4, Montenegro, Serbujo kaj Slovenujo. Internacia landokodaĵo: YU.
jugoslav'a Rilata al jugoslavoj aŭ Jugoslavujo.
Juli'o Vira nomo, i.a. de Julio Cezaro.
juli'a kalendar'o Kalendaro enkondukita de Julio Cezaro en la jaro 46 antaŭ nia erao.
Juli'in'o Virina nomo (karesformo: Julinjo).
Kaboverd'o Insulara lando en Atlantiko, inter 600 kaj 850 kilometrojn okcidente de Senegalo. Internacia landokodaĵo: CV.
kaboverd'an'o Ano de Kaboverdo.
kaboverd'a Rilata al kaboverdanoj, Kaboverdo aŭ la kreola lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: kea), bazita sur la portugala.
Kair'o
kajman'o Besto el la sama familio kiel aligatoro, kun dentoj pli longaj kaj pintaj ol ĉi ties, vivanta en meza Ameriko kaj Sud‑Ameriko; ĝin karakterizas ventra kiraso formita de sinkovrantaj dupartaj ostecaj skvamoj kaj manko de osteca naza vando (familio Alligatoridae, subfamilio Caimaninae, precipa genro Caiman).
Kaliforni'o Usona ŝtato, laŭlonge de Pacifiko. Internacia landerokodaĵo: US‑CA.
Mal'supr'a Kaliforni'o Meksika ŝtato, en la norda parto de la Kalifornia Duoninsulo. Internacia landerokodaĵo: MX‑BCN.
Sud'a Mal'supr'a Kaliforni'o Meksika ŝtato, en la suda parto de la Kalifornia Duoninsulo. Internacia landerokodaĵo: MX‑BCS.
Kamboĝ'o Lando en Hindoĉinujo, sude de Laoso, ĉe la Tajlanda Golfo. Internacia landokodaĵo: KH.
Kamerun'o Lando en meza Afriko, ĉe la Gvinea Golfo, sudoriente de Niĝerio. Internacia landokodaĵo: CM.
Kanton'o
Karaĉi'o Havenurbo en Pakistano.
karib'o
ĉef'ter'a karib'o Ano de indiĝena gento vivanta ĉe la riveroj kaj marbordo de la nordokcidenta parto de kontinenta Sud‑Ameriko.
insul'a karib'o Ano de indiĝena gento vivanta nun en Dominiko kaj en Sankta Vincento kaj Grenadinoj, sed antaŭe ankaŭ sur aliaj insuloj en la Kariba Maro.
karib'a Rilata al kariboj aŭ la karibaj lingvoj.
Karpat'o'j Montaro en Mez‑Eŭropo, etendiĝanta arkoforme de Slovakujo ĝis Rumanujo.
kartvel'o
Kartvel'uj'o Lando sude de Kaŭkazo 1 kaj nordoriente de Turkujo. Internacia landokodaĵo: GE.
kartvel'a Rilata al kartveloj, la kartvela lingvo aŭ Kartvelujo.
Kaspi'o Interna maro kaj la plej granda lago en la mondo, ĉe la limo inter Eŭropo kaj Azio, en kiun enfluas Volgo.
Kaŝmir'o Iama hinda reĝlando, nun dividita inter Barato, Pakistano kaj Ĉinujo.
kaŝmir'an'o Ano de Kaŝmiro.
kaŝmir'a Rilata al kaŝmiranoj, Kaŝmiro aŭ la sanskritida lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: kas).
katalun'o
Katalun'uj'o
katalun'a Rilata al katalunoj, la kataluna lingvo aŭ Katalunujo.
Katar'o Duoninsula lando en la nordorienta parto de la Araba Duoninsulo, ĉe la Persa Golfo. Internacia landokodaĵo: QA.
Katmandu'o La ĉefurbo de Nepalo.
Kaŭkaz'o
kaŭkaz'a Rilata al Kaŭkazo aŭ la multaj lingvoj parolataj en Kaŭkazio.
Kaŭkazi'o Regiono ĉiuflanke de la montaro Kaŭkazo, inter la Nigra Maro kaj Kaspio.
kazaĥ'o
Kazaĥ'uj'o Lando, situanta ĉefe en centra Azio kaj parte en orienta Eŭropo, nordoriente de Kaspio. Internacia landokodaĵo: KZ.
kazaĥ'a Rilata al kazaĥoj, la kazaĥa lingvo aŭ Kazaĥujo.
Kebek'o Urbo en orienta Kanado.
Kebeki'o Franclingva provinco de Kanado, kies ĉefurbo estas Kebeko. Internacia landerokodaĵo: CA‑QC. Rimarko: Ĉi tiu oficialigo de “Kebeki'o” ne estu uzata kiel pravigo por la uzado de aliaj Esperantaj nomoj de landoj aŭ subdividoj, kiuj finiĝas per “‑io” malgraŭ manko de internacie uzata nomformo, kiu pravigas tiun esperantigon. “Kebeki'o” estas ĉi‑rilate escepta, ĉar ĉi tiu formo jam estas tiel forte kaj senkonteste enradikiĝinta en la Esperantan lingvouzon, ke ĉi‑okaze la jama lingvouzo pli gravas ol principoj ĝenerale observindaj ĉe esperantigo. Vidu ankaŭ la ĉi‑rilatan klarigon en la sekcio Rekomendoj pri nomoj de landoj kaj iliaj subdividoj de la enkonduko al ĉi tiu dokumento.
kelt'o
kelt'a Rilata al keltoj aŭ keltaj lingvoj.
Kembriĝ'o Universitata urbo en Anglujo, norde de Londono.
Kenj'o
kimr'o
Kimr'uj'o Lando en okcidenta Britujo. Internacia landerokodaĵo: GB‑WLS.
kimr'a Rilata al kimroj, ilia lingvo aŭ Kimrujo: kimra lingvo (kelta lingvo, internacia lingvokodaĵo: cym).
Nova Sud‑Kimr'uj'o Aŭstralia ŝtato, en la orienta parto de Aŭstralio. Internacia landerokodaĵo: AU‑NSW.
Kinŝas'o La ĉefurbo de Demokratia Respubliko Kongo (Kongo Kinŝasa).
Kiot'o
Kipr'o
kirgiz'o
Kirgiz'uj'o Lando en meza Azio, inter Kazaĥujo kaj Ĉinujo. Internacia landokodaĵo: KG.
kirgiz'a Rilata al kirgizoj, la kirgiza lingvo aŭ Kirgizujo.
Kiribat'o Insulara lando en la sudorienta parto de Mikronezio, ĉe la ekvatoro. Internacia landokodaĵo: KI.
Kolkat'o Havenurbo en Barato, la ĉefurbo de Okcidenta Bengallando.
Kolombi'o Lando en la nordokcidenta parto de Sud‑Ameriko, inter Venezuelo kaj Ekvadoro. Internacia landokodaĵo: CO.
Kolonj'o Urbo en okcidenta Germanujo, ĉe Rejno.
Kolorad'o
Kolumb'o Familia nomo, i.a. de la fama esplorvojaĝanto Kristoforo Kolumbo (proks. 1451–1506), kiu ŝipveturis de Eŭropo al Ameriko kvarfoje inter 1492 kaj 1504: ovo de Kolumbo (eltrovaĵo, kiu poste ŝajnas simpla).
Komor'o'j
Grand'a Komor'o La ĉefinsulo de Komoroj 2.
komor'an'o Ano de Komoroj.
komor'a Rilata al komoranoj, Komoroj aŭ iu el la kvar bantuaj lingvoj tie parolataj (internaciaj lingvokodaĵoj: swb, wlc, wni, zdj).
Kong'o
Konstantinopol'o Dua ĉefurbo de la Roma Imperio (330‑395), poste la ĉefurbo de la Bizanca Imperio (395‑1453) kaj de la Otomana Imperio (1453‑1922); antaŭ la jaro 330 nomata Bizanco kaj post 1930 Istanbulo.
kontinent'o (1OA)
sub'kontinent'o Parto de kontinento, rigardata kiel geologie, geografie aŭ politike aparta regiono.
hind'a sub'kontinent'o Regiono de Azio formanta vastan triangulon sude de Himalajo, inter la Araba Maro kaj la Bengala Golfo; ĝi entenas Baraton, Pakistanon, Bangladeŝon, Nepalon kaj Butanon; iafoje ankaŭ Srilanko kaj Maldivoj estas enkalkulataj, precipe en kulturgeografiaj kaj geologiaj kuntekstoj.
Kopenhag'o La ĉefurbo de Danujo.
kore'o
Kore'uj'o Lando en orienta Azio, sur la Korea Duoninsulo; de post la jaro 1948, dividita en du landojn: Nord‑Koreujo kaj Sud‑Koreujo.
Nord‑Kore'uj'o Lando en orienta Azio, al kiu apartenas la norda parto de la Korea Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: KP.
Sud‑Kore'uj'o Lando en orienta Azio, al kiu apartenas la suda parto de la Korea Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: KR.
kore'a Rilata al koreoj, la korea lingvo aŭ Koreujo.
Kornval'o Graflando kaj iama reĝlando en la sudokcidenta parto de Anglujo. Internacia landerokodaĵo: GB‑CON.
kornval'an'o Ano de Kornvalo.
kornval'a Rilata al kornvalanoj, Kornvalo aŭ la kelta lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: cor).
Korsik'o
korsik'an'o Ano de Korsiko.
Sud‑Korsik'o Departemento en Francujo, kiu estas la suda parto de Korsiko 2. Internacia landerokodaĵo: FR‑2A.
Supr'a Korsik'o Departemento en Francujo, kiu estas la norda parto de Korsiko 2. Internacia landerokodaĵo: FR‑2B.
korsik'a Rilata al korsikanoj, Korsiko aŭ la italolatinida lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: cos).
Kosov'o Lando sur la Balkana Duoninsulo, inter Montenegro kaj Nord‑Makedonujo. Internacia landokodaĵo: XK.
Krakov'o Urbo en la sudo de Pollando.
Krime'o Duoninsulo en la norda parto de la Nigra Maro.
Kristofor'o Vira nomo, i.a. de Kolumbo.
Sankt'a Kristofor'o
Sankt'a Kristofor'o kaj Nevis'o Insulara lando en la norda parto de Malgrandaj Antiloj, okcidente de Antigvo kaj Barbudo, konsistanta el Sankta Kristoforo 1 kaj la pli malgranda insulo Neviso. Internacia landokodaĵo: KN.
kroat'o
Kroat'uj'o Lando sur la Balkana Duoninsulo, inter Slovenujo, Bosnujo kaj Adriatiko. Internacia landokodaĵo: HR.
kroat'a Rilata al kroatoj, la kroata lingvo aŭ Kroatujo.
serb'o'kroat'a Rilata al la bosna, kroata, montenegra kaj serba lingvoj, rigardataj kiel unu lingvo. Internacia lingvokodaĵo: hbs.
kurd'o
Kurd'uj'o
kurd'a Rilata al kurdoj, la kurda lingvo aŭ Kurdujo.
Kuvajt'o
lag'o (FdE)
Galile'a Lag'o Lago en la nordorienta parto de Israelo. Grand'a'j Lag'o'j. Kvin grandaj lagoj inter Kanado kaj Usono, en la orienta parto de tiuj landoj.
Lagos'o
Laos'o Lando en Hindoĉinujo, inter Tajlando kaj Vjetnamujo. Internacia landokodaĵo: LA.
Latin'o La lingvo parolata de la antikvaj romanoj (internacia lingvokodaĵo: lat), kaj hodiaŭ ankoraŭ uzata en la romkatolika eklezio kaj en diversaj sciencaj fakoj: (figurasence) venis fino al mia latino (Zamenhof).
latin'a Rilata al Latino: latina traduko; la latina (lingvo).
latin'id'a'j lingv'o'j Lingvoj devenintaj el Latino.
Lesb'o Insulo de Grekujo en la Egea Maro, hejmo de la samseksema poetino Sapfo.
lesb'an'in'o (figurasence) Samseksemulino.
Lesot'o Lando en suda Afriko, tute ĉirkaŭata de Sud‑Afriko. Internacia landokodaĵo: LS.
Liĥtenŝtejn'o Lando en Alpoj, inter Aŭstrujo kaj Svislando. Internacia landokodaĵo: LI.
Lill'o Urbo en norda Francujo, oriente de Bulonjo ĉe Maro, proksima al la belga landlimo.
Lisbon'o
litov'o
Litov'uj'o Lando ĉe la Balta Maro, sude de Latvujo. Internacia landokodaĵo: LT.
litov'a Rilata al litovoj, la litova lingvo aŭ Litovujo.
Loren'o Regiono en orienta Francujo, okcidente de Alzaco, en kiu situas Vogezoj 2 kaj tri aliaj departementoj. Internacia landerokodaĵo: FR‑54, FR‑55, FR‑57, FR‑88.
Losanĝeles'o Havenurbo en Usono, en la suda parto de Kalifornio.
Lucern'o
Luci'o Roma nomo.
Sankt'a Luci'o
sankt'a'luci'an'o Ano de Sankta Lucio.
sankt'a'luci'a Rilata al sanktalucianoj, Sankta Lucio aŭ la kreola lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: acf), bazita sur la franca.
Luksemburg'o
luksemburg'an'o Ano de Luksemburgo.
luksemburg'a Rilata al luksemburganoj, Luksemburgo aŭ la okcidentĝermana lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: ltz).
Madagaskar'o
Madrid'o
maja'o Ano de la indiĝena gento, kiu starigis inter la 3‑a kaj la 16‑a jarcentoj potencan regnon en meza Ameriko.
maja'a Rilata al majaoj aŭ la majaaj lingvoj. maja'a'j lingv'o'j. Familio de lingvoj, parolataj precipe en Gvatemalo, Meksiko, Belizo, Salvadoro kaj Honduro.
Majenc'o Urbo en Germanujo, apud la kunfluejo de Rejno kaj Majno.
Majn'o Rivero en Germanujo, la plej longa alfluanto de Rejno.
Majot'o
makedon'o
Makedon'uj'o
Nord‑Makedon'uj'o Lando sur la Balkana Duoninsulo, inter Albanujo kaj Bulgarujo, okupanta la nordokcidentan teritorion de Makedonujo 2. Internacia landokodaĵo: MK.
makedon'a Rilata al makedonoj, la makedonaj lingvoj, Makedonujo aŭ Nord‑Makedonujo.
malaj'o Ano de gento, parolanta aŭstronezian lingvon (internacia lingvokodaĵo: msa) kaj loĝanta precipe en Malajzio kaj orienta Sumatro.
malaj'a Rilata al malajoj aŭ la malaja lingvo.
Malajzi'o Federacia konstitucia monarĥio en sudorienta Azio, konsistanta el kontinenta parto kaj parto sur Borneo, disigitaj de la Sudĉina Maro. Internacia landokodaĵo: MY.
Malavi'o Lando en sudorienta Afriko, inter Zambio, Tanzanio kaj Mozambiko. Internacia landokodaĵo: MW.
Maldiv'o'j
maldiv'an'o Ano de Maldivoj.
maldiv'a Rilata al maldivanoj, Maldivoj aŭ la sanskritida lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: div).
Mali'o Lando en okcidenta Afriko, sudokcidente de Alĝerio. Internacia landokodaĵo: ML.
Malt'o
malt'an'o Ano de Malto.
malt'a Rilata al maltanoj, Malto aŭ la ŝemida lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: mlt): malta ordeno (kavalira ordeno kristana).
Manil'o La ĉefurbo de Filipinoj.
mar'o (FdE)
Arab'a Mar'o Randa maro inter Afriko kaj Barato, en la norda parto de la Hinda Oceano.
Balt'a Mar'o Interna maro en norda Eŭropo, formanta parton de Atlantiko kaj etendiĝanta inter Danujo kaj Finnlando.
Blank'a Mar'o Randa maro formanta parton de la Arkta Oceano, ĉe la nordokcidenta marbordo de Rusujo.
Ege'a Mar'o Parto de Mediteraneo, situanta inter Grekujo kaj Turkujo.
Filipin'a Mar'o Randa maro en la okcidenta parto de Pacifiko, oriente de Filipinoj.
Flav'a Mar'o Randa maro inter Ĉinujo kaj la Korea Duoninsulo, la nordokcidenta parto de la Orientĉina Maro.
Japan'a Mar'o Randa maro de Pacifiko, ĉirkaŭata de Japanujo, la Korea Duoninsulo kaj la orienta bordo de Rusujo.
Karib'a Mar'o Randa maro inter Sud‑Ameriko, Centr‑Ameriko kaj Antiloj.
Kaspi'a Mar'o Kaspio.
Koral'a Mar'o Randa maro de suda Pacifiko, ĉe la nordorienta marbordo de Aŭstralio.
Marmor'a Mar'o Interna maro en nordokcidenta Turkujo, inter la Egea Maro kaj la Nigra Maro.
Mort'a Mar'o Sala lago okcidente de Jordanio, en kiun fluas Jordano.
Nigr'a Mar'o Interna maro inter Eŭropo kaj Azio, oriente de la Balkana Duoninsulo kaj norde de Malgrand‑Azio, ligita al Mediteraneo.
Nord'a Mar'o Parto de Atlantiko inter la nordokcidentaj bordoj de la eŭropa kontinento kaj Britujo.
Orient'ĉin'a Mar'o Maro en la okcidenta parto de Pacifiko, oriente de Ĉinujo.
Ruĝ'a Mar'o
Sud'ĉin'a Mar'o Maro en la okcidenta parto de Pacifiko, sude de Ĉinujo.
Maraton'o Urbo de Grekujo, fama pro la venko de Ateno super la Persa Imperio en la jaro 490 antaŭ nia erao.
maraton'o Vetkuro laŭ distanco de 42,195 kilometroj.
Marsejl'o Havenurbo en suda Francujo, oriente de Montpeliero.
Marŝal'o'j
marŝal'an'o Ano de Marŝaloj.
marŝal'a Rilata al marŝalanoj, Marŝaloj aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: mah).
Martinik'o
martinik'an'o Ano de Martiniko.
martinik'a Rilata al martinikanoj, Martiniko aŭ la vario de la gvadelupa lingvo tie parolata.
maŭr'o
Maŭrici'o
maŭrici'an'o Ano de Maŭricio.
maŭrici'a Rilata al maŭricianoj, Maŭricio aŭ la kreola lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: mfe), bazita sur la franca.
Maŭritani'o Lando en Okcident‑Afriko, nordoriente de Senegalo 2. Internacia landokodaĵo: MR.
Meksik'o (8OA)
Nov‑Meksik'o Usona ŝtato, okcidente de Teksaso kaj sude de Kolorado 2, ĉe la suda parto de la Roka Montaro. Internacia landerokodaĵo: US‑NM.
Melanezi'o Parto de Oceanio, konsistanta el Nov‑Gvineo kaj grupo de insularoj en okcidenta Pacifiko, sude de Mikronezio kaj okcidente de Polinezio.
Mezopotami'o Historia regiono, kiu grandparte troviĝas inter Tigriso kaj Eŭfrato, hodiaŭ parto precipe de Irako.
Mikronezi'o
Milan'o Urbo en norda Italujo, inter Torino kaj Venecio.
moldav'o
Moldav'uj'o Lando de orienta Eŭropo, inter Rumanujo kaj Ukrainujo. Internacia landokodaĵo: MD.
moldav'a Rilata al moldavoj, la moldava vario de la rumana lingvo aŭ Moldavujo.
Monak'o
mongol'o
Mongol'uj'o
mongol'a Rilata al mongoloj, al la mongola lingvo aŭ Mongolujo.
mont'o (FdE)
Blank'a Mont'o Monto ĉe la limo inter Francujo, Italujo kaj Svislando, la plej alta monto en Alpoj.
Rok'a Mont'ar'o Montaro en la okcidenta parto de Nord‑Ameriko, kiu etendiĝas liniforme de okcidenta Kanado ĝis la sudokcidenta parto de Usono.
Montenegr'o Lando en sudorienta Eŭropo, ĉe la adriatika flanko de la Balkana Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: ME.
montenegr'an'o Ano de Montenegro.
montenegr'a Rilata al montenegranoj, Montenegro aŭ la sudslava lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: cnr).
Montevide'o
Montpelier'o Urbo en suda Francujo, ĉe la mediteranea bordo de Okcitanujo 2.
Montreal'o Havenurbo en Kanado, en Kebekio.
Moravi'o Orienta parto de Ĉeĥujo.
Moskv'o La ĉefurbo de Rusujo, kaj inter la jaroj 1922 kaj 1991 de Sovet‑Unio.
Mozambik'o Lando en sudorienta Afriko, sude de Tanzanio. Internacia landokodaĵo: MZ.
Mumbaj'o Havenurbo ĉe la okcidenta marbordo de Barato.
Munken'o Urbo en suda Germanujo, la ĉefurbo de la federacia lando Bavarujo.
Nagasak'o
Namibi'o Lando en la okcidento de suda Afriko. Internacia landokodaĵo: NA.
Napol'o Urbo en la okcidenta parto de suda Italujo.
napol'an'o Ano de Napolo.
napol'a Rilata al napolanoj, Napolo aŭ la vario de la itala lingvo parolata en la suda parto de la itala ĉeftero (internacia lingvokodaĵo: nap).
Naur'o
naur'an'o Ano de Nauro.
naur'a Rilata al nauranoj, Nauro aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: nau).
Nepal'o Lando en Azio, inter Barato kaj Tibeto. Internacia landokodaĵo: NP.
nepal'an'o Ano de Nepalo.
nepal'a Rilata al nepalanoj, Nepalo aŭ la sanskritida lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: nep).
Nevis'o
Niĝer'o
Niĝeri'o Lando en Okcident‑Afriko, ĉe la Gvinea Golfo. Internacia landokodaĵo: NG.
Nil'o Rivero en orienta Afriko, la plej longa en Afriko, kiu post la kunfluo de Blanka Nilo kaj Blua Nilo en Sudano fluas ĝis Egiptujo, kie ĝi enfluas Mediteraneon.
Blank'a Nil'o
Blu'a Nil'o
Nurenberg'o Urbo en Germanujo, en la federacia lando Bavarujo.
ocean'o (1OA)
Arkt'a Ocean'o Oceano norde de Nord‑Ameriko, Eŭropo kaj Azio, en kiu situas la Norda Poluso.
Hind'a Ocean'o Oceano ĉirkaŭata de Afriko, Azio, Aŭstralio kaj la Suda Oceano.
Sud'a Ocean'o Oceano ĉirkaŭanta Antarkton kaj situanta en la regiono kun pli ol 60‑grada suda latitudo.
Oceani'o Mondoparto konsistanta el Aŭstralio kaj la ĉirkaŭantaj insuloj.
Odes'o
Odr'o Rivero, kiu fluas de Ĉeĥujo tra Pollando, kie ĝi formas parton de ties landlimo kun Germanujo, ĝis ĝi enfluas la Baltan Maron.
okcitan'o Ano de Okcitanujo 1, precipe se portanto de la okcitana kulturo kaj parolanto de ties okcitanlatinida lingvo (internacia lingvokodaĵo: oci).
Okcitan'uj'o
okcitan'a Rilata al okcitanoj, la okcitana lingvo aŭ Okcitanujo.
Okinav'o
okinav'an'o Ano de Okinavo.
okinav'a Rilata al okinavanoj, Okinavo aŭ la lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: ryu), parenca al la japana.
Oksford'o Universitata urbo en Anglujo, nordokcidente de Londono.
Olimp'o La plej alta monto en Grekujo, laŭ la mitologio la restadejo de la antikvaj grekaj dioj.
Olimpi'o Urbo en Grekujo, kie okazis la unuaj Olimpiaj ludoj.
Olimpi'a'j lud'o'j
Oman'o Lando en la sudorienta parto de la Araba Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: OM.
Osak'o
Osl'o
otoman'o Ano de unu branĉo el la turka popolo, kiu kreis la Otomanan Imperion.
otoman'a Rilata al otomanoj aŭ la Otomana Imperio.
Palaŭ'o Insulara lando en la sudokcidenta parto de Mikronezio 1, okcidente de Mikronezio 2. Internacia landokodaĵo: PW.
palaŭ'an'o Ano de Palaŭo.
palaŭ'a Rilata al palaŭanoj, Palaŭo aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: pau).
Palestin'o
Papu'o Provinco de Indonezio, en la nordokcidenta parto de Nov‑Gvineo. Internacia landerokodaĵo: ID‑PA.
Papu'o‑Nov‑Gvine'o Lando en la orienta parto de Nov‑Gvineo. Internacia landokodaĵo: PG.
papu'a'j lingv'o'j Grupo de lingvoj parolataj en Nov‑Gvineo, kiuj estas nek aŭstroneziaj, nek aŭstraliaj.
Parnas'o Monto en Grekujo, laŭ la mitologio la restadejo de Apolono kaj la muzoj.
Pekin'o La ĉefurbo de Ĉinujo.
Pensilvani'o Usona ŝtato, en la nordorienta parto de Usono, sude kaj sudokcidente de Nov‑Jorko 1.
pers'o Ano de la ĉefgento de Persujo, parolanta iranan lingvon (internacia lingvokodaĵo: fas).
Pers'uj'o Alia nomo por Irano, uzata de okcidentanoj, precipe antaŭ la jaro 1935.
pers'a Rilata al persoj, la persa lingvo aŭ Persujo.
Peterburg'o = Sankt‑Peterburgo. Havenurbo en Rusujo, ĉe la Balta Maro.
Pirene'o'j Montoĉeno inter Hispanujo kaj Francujo.
Alt'a'j Pirene'o'j Departemento en Francujo, oriente de Atlantikaj Pireneoj. Internacia landerokodaĵo: FR‑65.
Atlantik'a'j Pirene'o'j Departemento en Francujo, en ties sudokcidenta ekstremaĵo. Internacia landerokodaĵo: FR‑64.
Orient'a'j Pirene'o'j Departemento en Francujo, ĉe la sudokcidenta parto de ties mediteranea marbordo. Internacia landerokodaĵo: FR‑66.
portugal'o
Portugal'uj'o Lando en sudokcidenta Eŭropo, okcidente de Hispanujo, ĉe Atlantiko. Internacia landokodaĵo: PT.
portugal'a Rilata al portugaloj, la portugala lingvo aŭ Portugalujo.
Prag'o La ĉefurbo de Ĉeĥujo, kaj antaŭe de Bohemujo kaj de Ĉeĥoslovakujo.
Principe'o Insulo de Santomeo kaj Principeo, ĉirkaŭ 150 kilometrojn nordoriente de Santomeo 1.
prus'o
Prus'uj'o Iama germana reĝlando, sude de la Balta Maro, kiu iom post iom aneksis grandan parton de Germanujo ĝis Rejno; malfondita en la jaro 1947.
prus'a Rilata al prusoj aŭ Prusujo.
Raŭm'o Urbo ĉe la okcidenta bordo de Finnlando.
regn'o (FdE)
Hungar'a Regn'o Reĝlando en Mez‑Eŭropo ekzistanta inter la jaroj 1000 kaj 1918, precipe sur la teritorio de la nuna Hungarujo.
Rom'a Regn'o Regno regata de Romo ekde la 8‑a jarcento antaŭ nia erao, kiu en la 4‑a jarcento de nia erao dispartiĝis en okcidentan regnon, regatan de Romo ĝis ties falo en la jaro 476, kaj orientan regnon, regatan de Konstantinopolo, kiu regno plu ekzistis en la formo de la Bizanca Imperio ĝis ties falo en la jaro 1453.
Rejkjavik'o La ĉefurbo de Islando.
Rejn'o Rivero, kiu fluas de Svislando tra Germanujo ĝis Nederlando, kie ĝi enfluas la Nordan Maron.
Supr'a Rejn'o Departemento en Francujo, formanta la sudan parton de Alzaco. Internacia landerokodaĵo: FR‑68.
Mal'supr'a Rejn'o Departemento en Francujo, formanta la nordan parton de Alzaco. Internacia landerokodaĵo: FR‑67.
Reuni'o
reuni'an'o Ano de Reunio.
reuni'a Rilata al reunianoj, Reunio aŭ la kreola lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: rcf), bazita sur la franca.
Riodeĵanejr'o
Rom'o La ĉefurbo de Italujo kaj de la antikva Roma Regno.
romanĉ'o
Romanĉ'uj'o Parto de sudorienta Svislando, precipe Grizono, kaj nordorienta Italujo, precipe Friulo, kie loĝas la romanĉoj.
romanĉ'a Rilata al romanĉoj, la romanĉa lingvo aŭ Romanĉujo.
Roterdam'o Havenurbo en Nederlando, en Sud‑Holando.
Ruand'o Lando en orienta Afriko, inter Ugando kaj Burundo. Internacia landokodaĵo: RW.
Sahar'o Granda dezerto en norda Afriko, etendiĝanta de Atlantiko ĝis la Ruĝa Maro.
saks'o
Saks'uj'o
Mal'supr'a Saks'uj'o Germana federacia lando situanta en nordokcidenta Germanujo, apud la Norda Maro. Internacia landerokodaĵo: DE‑NI.
Salomon'o'j
Salvador'o Lando en Centr‑Ameriko, ĉe Pacifiko, sudokcidente de Honduro. Internacia landokodaĵo: SV.
Samarkand'o
Samo'o Insulara lando en la okcidenta parto de Polinezio, inter Nov‑Zelando kaj Havajo. Internacia landokodaĵo: WS.
samo'an'o Ano de Samoo.
samo'a Rilata al samoanoj, Samoo aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: smo).
Sanfrancisk'o Havenurbo en Usono, en la norda parto de Kalifornio.
Sanmarin'o
Sanpaŭl'o
Sanskrit'o
sanskrit'a Rilata al Sanskrito: la sanskrita (lingvo).
sanskrit'id'a'j lingv'o'j Lingvoj devenintaj el Sanskrito 2.
Santiag'o
Santome'o
Santome'o kaj Principe'o Insulara lando en la Gvinea Golfo, konsistanta precipe el Santomeo 1 kaj la pli malgranda insulo Principeo. Internacia landokodaĵo: ST.
Sapf'o Poetino el antikva Grekujo (6‑a jarcento antaŭ nia erao).
Sarajev'o
sargas'o Genro de maralgoj el la klaso brunalgoj. (Sargassum.)
Saud'o Familinomo de anoj de araba reĝa dinastio, kiu regas Saudan Arabujon.
Saud'a Arab'uj'o Lando inter la Ruĝa Maro kaj la Persa Golfo, kiu kovras la plej grandan parton de la Araba Duoninsulo. Internacia landokodaĵo: SA.
saud'arab'uj'an'o Ano de Sauda Arabujo.
saud'a Rilata al Saudo, saudarabujanoj aŭ Sauda Arabujo.
Sejŝel'o'j Insulara lando en la Hinda Oceano, ĉirkaŭ 1300 kilometrojn sudoriente de Somalio. Internacia landokodaĵo: SC.
Senegal'o
serb'o
Serb'uj'o Lando sur la Balkana Duoninsulo, inter Bosnujo kaj Hercegovino kaj Rumanujo. Internacia landokodaĵo: RS.
serb'a Rilata al serboj, la serba lingvo aŭ Serbujo.
Seul'o La ĉefurbo de Sud‑Koreujo.
Siberi'o Parto de Azio, etendiĝanta de Uralo ĝis Pacifiko, norde de la vasta montaro kaj dezertaro de meza Azio.
Sicili'o
sicili'an'o Ano de Sicilio.
sicili'a Rilata al sicilianoj, Sicilio aŭ la vario de la itala lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: scn).
Sieraleon'o Lando en Okcident‑Afriko, inter Gvineo kaj Liberio. Internacia landokodaĵo: SL.
Silezi'o
silezi'an'o Ano de Silezio.
silezi'a Rilata al silezianoj, Silezio aŭ la okcidentslava lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: szl).
Mal'supr'a Silezi'o Provinco de Pollando, en ties sudokcidenta parto. Internacia landerokodaĵo: PL‐ 02.
Singapur'o
skandinav'o
Skandinav'uj'o
skandinav'a Rilata al skandinavoj: la skandinavaj lingvoj (parolataj en Islando, Svedujo, Norvegujo kaj Danujo).
skot'o
Skot'land'o Lando en Britujo, norde de Anglujo. Internacia landerokodaĵo: GB‑SCT.
skot'a Rilata al skotoj, ilia okcidentĝermana lingvo aŭ Skotlando: skota lingvo (okcidentĝermana lingvo, internacia lingvokodaĵo: sco); skota skolo de Esperanta literaturo; en la nordo kaj okcidento [de Skotlando] oni parolis la lingvon gaelan, [dum] en la centro kaj nordoriento oni parolis skote (Auld).
slav'o Ano de eŭropa gentaro, kiu karakteriziĝas per uzado de parencaj lingvoj, kaj al kiu apartenas la gentoj belorusoj, bulgaroj, ĉeĥoj, kroatoj, poloj, rusoj, serboj, slovenoj, slovakoj, ukrainoj kaj aliaj.
slav'a Rilata al slavoj aŭ slavaj lingvoj.
slovak'o
Slovak'uj'o Lando en Mez‑Eŭropo, inter Pollando kaj Hungarujo. Internacia landokodaĵo: SK.
slovak'a Rilata al slovakoj, la slovaka lingvo aŭ Slovakujo.
ĉeĥ'o'slovak'o Ano de Ĉeĥoslovakujo.
Ĉeĥ'o'slovak'uj'o Inter la jaroj 1918 kaj 1992, lando konsistanta el Ĉeĥujo kaj Slovakujo.
ĉeĥ'o'slovak'a Rilata al Ĉeĥoslovakujo.
sloven'o
Sloven'uj'o Lando en Mez‑Eŭropo, inter Aŭstrujo kaj Kroatujo. Internacia landokodaĵo: SI.
sloven'a Rilata al slovenoj, la slovena lingvo aŭ Slovenujo.
Sofi'o
Sofi'o‑Urb'o Provinco de Bulgarujo, kiu entenas Sofion 1, preskaŭ tute ĉirkaŭata de Sofio 2 sed ne parto de tiu ĉi. Internacia landerokodaĵo: BG‑22.
somal'o
Somal'uj'o Lando en orienta Afriko, nordoriente de Kenjo 2. Internacia landokodaĵo: SO.
somal'a Rilata al somaloj, la somala lingvo aŭ Somalujo.
sovet'o
sovet'a Rilata al sovetoj, politika sistemo asociita kun sovetoj, al Soveta Unio kaj ties loĝantoj, precipe en la kunteksto de la koncerna politika reĝimo.
Sovet'a Uni'o, Sovet‑Uni'o Unio de Sovetaj Socialismaj Respublikoj; iama federacia regno, ekzistanta inter la jaroj 1922 kaj 1991, kiu de 1956 ĝis sia dismembriĝo konsistis el 15 respublikoj, respondaj al la nunaj landoj Armenujo, Azerbajĝano, Belorusujo, Estonujo, Kartvelujo, Kazaĥujo, Kirgizujo, Latvujo, Litovujo, Moldavujo, Rusujo, Taĝikujo, Turkmenujo, Ukrainujo kaj Uzbekujo.
Soveti'o = Soveta Unio.
soveti'a Rilata al Sovetio kaj ties loĝantoj.
Srilank'o
status'o Leĝa aŭ jura situacio de persono, organizo, regiono, lingvo k.s.
Stokholm'o La ĉefurbo de Svedujo.
Strasburg'o Urbo en orienta Francujo, la ĉefurbo de Malsupra Rejno.
Sudan'o (8OA)
Sud‑Sudan'o Lando en meza Afriko, inter Centr‑Afriko kaj Etiopujo. Internacia landokodaĵo: SS.
Sumatr'o Insulo de Indonezio, situanta rande de la Hinda Oceano ambaŭflanke de la ekvatoro.
Sumer'o Dum antikveco, regno de Mezopotamio, sudoriente de Babilono.
sumer'an'o Ano de la antikva ĉefgento de Sumero, parolanta la sumeran lingvon (internacia lingvokodaĵo: sux).
sumer'a Rilata al sumeranoj, ilia lingvo aŭ Sumero.
Surinam'o Lando en la nordorienta parto de Sud‑Ameriko, inter Gujano kaj Franca Gujano. Internacia landokodaĵo: SR.
suveren'o Tiu, kiu en regno havas la plej superan povon.
svazi'o
Svazi'land'o Lando en suda Afriko, inter Sud‑Afriko kaj Mozambiko. Internacia landokodaĵo: SZ.
svazi'a Rilata al svazioj, la svazia lingvo aŭ Svazilando.
svis'o Ano de Svislando.
Svis'land'o, Svis'uj'o Federacia regno en Mez‑Eŭropo, okcidente de Aŭstrujo. Internacia landokodaĵo: CH.
svis'a Rilata al svisoj aŭ Svislando.
Ŝanhaj'o
Ŝem'o Unu el la filoj de Noa, laŭ la sanktaj tekstoj de kristanoj, hebreoj kaj islamanoj.
ŝem'id'o Ano de kiu ajn el la gentoj, supozataj deveni de Ŝemo.
ŝem'id'a Rilata al ŝemidoj aŭ ŝemidaj lingvoj.
ŝem'id'a'j lingv'o'j Branĉo de la afrikazia lingvaro, parolata precipe en okcidenta Azio, norda kaj okcidenta Afriko kaj Malto.
Ŝetland'o Insularo de Skotlando, ĉirkaŭ 170 kilometrojn nordoriente de la ĉeftero. Internacia landerokodaĵo: GB‑ZET.
taĝik'o
Taĝik'uj'o Lando en meza Azio, inter Afganujo kaj Kirgizujo. Internacia landokodaĵo: TJ.
taĝik'a Rilata al taĝikoj, la taĝika lingvo aŭ Taĝikujo.
taj'o
Taj'land'o Lando en Hindoĉinujo, inter Birmo kaj Kamboĝo. Internacia landokodaĵo: TH.
taj'a Rilata al tajoj, la taja lingvo aŭ Tajlando.
Tajvan'o
tamil'o
Tamil'land'o Barata ŝtato, en la sudorienta parto de Barato. Internacia landerokodaĵo: IN‑TN.
tamil'a Rilata al tamiloj, la tamila lingvo aŭ Tamillando.
Tamiz'o Rivero en Anglujo, kiu trafluas Londonon.
Tampere'o Landinterna urbo en sudokcidenta Finnlando.
Tanzani'o Lando en orienta Afriko, sude de Kenjo. Internacia landokodaĵo: TZ.
Tasmani'o Insula ŝtato de Aŭstralio, ĉirkaŭ 240 kilometrojn sude de la orienta parto de la aŭstralia ĉeftero. Internacia landerokodaĵo: AU‑TAS.
tatar'o Ano de iu el pluraj gentoj, loĝantaj precipe en Tatarujo, Krimeo kaj okcidenta Siberio, parolantaj tjurkan lingvon (internacia lingvokodaĵo: tat).
Tatar'uj'o Respubliko en la Rusuja Federacio, ĉe Volgo, oriente de Ĉuvaŝujo. Internacia landerokodaĵo: RU‑TA. Nacia landerokodaĵo: 16.
tatar'a Rilata al tataroj, la tatara lingvo aŭ Tatarujo.
Teheran'o
Teksas'o Usona ŝtato, en la meza parto de suda Usono. Internacia landerokodaĵo: US‑TX.
Telaviv'o
Tibet'o Lando en meza Azio, de la jaro 1950 sub regado de Ĉinujo.
tibet'an'o Ano de Tibeto.
tibet'a Rilata al tibetanoj, Tibeto aŭ al pluraj lingvoj tie parolataj (internaciaj lingvokodaĵoj: adx, bod, khg).
Tigris'o Rivero en orienta Mezopotamio, kiu fluas de Turkujo kaj laŭlonge de ties limo kun Sirio ĝis Irako, kie ĝi kunfluas kun Eŭfrato.
Timor'o Insulo norde de Aŭstralio.
Okcident'a Timor'o Okcidenta parto de Timoro, kiu apartenas al Indonezio.
Orient'a Timor'o Lando en la orienta parto de Timoro. Internacia landokodaĵo: TL.
tjurk'o Ano de unu el la multaj triboj, origine loĝantaj en norda Ĉinujo, kiuj poste disvastiĝis ankaŭ en Mongolujon, Siberion, kaspiajn ĉirkaŭaĵojn kaj ĝis la Balkana Duoninsulo, interalie azerbajĝananoj, baŝkiroj, kazaĥoj, kirgizoj, tataroj, turkoj, turkmenoj, ujguroj kaj uzbekoj.
tjurk'a Rilata al tjurkoj kaj tjurkaj lingvoj.
Tobag'o Insulo de Trinidado kaj Tobago, ĉirkaŭ 35 kilometrojn nordoriente de Trinidado.
Tog'o Lago en la suda parto de Togolando, apud la Gvinea Golfo.
Tog'o'land'o Lando en Okcident‑Afriko, inter Ganao kaj Benino. Internacia landokodaĵo: TG.
Toki'o
Tong'o Insulara lando en la okcidenta parto de Polinezio, sudokcidente de Samoo. Internacia landokodaĵo: TO.
tong'an'o Ano de Tongo.
tong'a Rilata al tonganoj, Tongo aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: ton).
Torin'o Urbo en la okcidenta parto de norda Italujo.
Toront'o Urbo en Kanado, ĉe la Grandaj Lagoj.
trak'o Ano de gento, kiu dum antikveco loĝis en Trakujo 1.
Trak'uj'o
Trinidad'o La plej suda insulo en Malgrandaj Antiloj kaj ĉefa insulo de Trinidado kaj Tobago.
Trinidad'o kaj Tobag'o Insulara lando en la suda parto de Malgrandaj Antiloj, ĉe la nordorienta bordo de Venezuelo. Internacia landokodaĵo: TT.
turkmen'o
Turkmen'uj'o Lando en meza Azio, norde de Irano kaj Afganujo. Internacia landokodaĵo: TM.
turkmen'a Rilata al turkmenoj, la turkmena lingvo aŭ Turkmenujo.
Tuval'o Insulara lando en la okcidenta parto de Polinezio, inter Kiribato kaj Samoo. Internacia landokodaĵo: TV.
tuval'an'o Ano de Tuvalo.
tuval'a Rilata al tuvalanoj, Tuvalo aŭ la aŭstronezia lingvo tie parolata (internacia lingvokodaĵo: tvl).
Ugand'o Lando en orienta Afriko, inter Sud‑Sudano kaj Tanzanio. Internacia landokodaĵo: UG.
ujgur'o Ano de gento loĝanta en meza Azio, precipe en Ĉinujo norde de Tibeto, parolanta tjurkan lingvon (internacia lingvokodaĵo: uig).
ujgur'a Rilata al ujguroj aŭ la ujgura lingvo.
ukrain'o
Ukrain'uj'o Lando en orienta Eŭropo, norde de la Nigra Maro. Internacia landokodaĵo: UA.
ukrain'a Rilata al ukrainoj, la ukraina lingvo aŭ Ukrainujo.
Ulanbator'o La ĉefurbo de Mongolujo.
Upsal'o Universitata urbo en Svedujo, norde de Stokholmo.
Ural'o
uzbek'o
Uzbek'uj'o Lando en meza Azio, inter Turkmenujo kaj Kazaĥujo. Internacia landokodaĵo: UZ.
uzbek'a Rilata al uzbekoj, la uzbeka lingvo aŭ Uzbekujo.
Valenci'o
valon'o
Valon'uj'o Regiono de Belgujo; ties suda, franclingva parto. Internacia landerokodaĵo: BE‑WAL.
valon'a Rilata al valonoj, la valona lingvo aŭ Valonujo.
vandal'o
vandal'ism'o Ago de vandalo 2.
Vankuver'o Havenurbo ĉe la okcidenta marbordo de Kanado.
Vanuatu'o Insulara lando en la orienta parto de Melanezio, inter Salomonoj kaj Fiĝio. Internacia landokodaĵo: VU.
Varn'o
Vatikan'o
Veneci'o Urbo en norda Italujo, ĉe Adriatiko, nord‑oriente de Bolonjo.
veneci'an'o Ano de Venecio.
veneci'a Rilata al venecianoj, Venecio aŭ al la vario de la itala lingvo parolata en la nordorienta parto de Italujo (internacia lingvokodaĵo: vec).
Vien'o
viking'o
viking'a Rilata al vikingoj: vikinga ŝipo.
Vincent'o Vira nomo, i.a. de pluraj sanktuloj.
Sankt'a Vincent'o Insulo en Malgrandaj Antiloj, okcidente de Barbado.
Sankt'a Vincent'o kaj Grenadin'o'j Insulara lando en Malgrandaj Antiloj, kies ĉefa insulo estas Sankta Vincento. Internacia landokodaĵo: VC.
vjetnam'o
Vjetnam'uj'o Lando en suda kaj orienta Hindoĉinujo. Internacia landokodaĵo: VN.
vjetnam'a Rilata al vjetnamoj, la vjetnama lingvo aŭ Vjetnamujo.
Vogez'o'j
Volg'o Rivero en okcidenta Rusujo, la plej longa en Eŭropo, kiu fluas tra meza Rusujo ĝis suda Rusujo, kie ĝi enfluas Kaspion.
Zagreb'o
Zambi'o Lando en suda Afriko, oriente de Angolo. Internacia landokodaĵo: ZM.
Zanzibar'o
Zeland'o Provinco en sudokcidenta Nederlando, inter Sud‑Holando kaj Belgujo. Internacia landerokodaĵo: NL‑ZE.
Nov‑Zeland'o Lando en Oceanio, sudoriente de Aŭstralio. Internacia landokodaĵo: NZ.
Zeŭs'o Laŭ la antikva greka mitologio, la reĝo de dioj kaj homoj, kiu vivas sur Olimpo.
Zimbabv'o Lando en sudorienta Afriko, inter Bocvano kaj Mozambiko. Internacia landokodaĵo: ZW.
Zurik'o